Honda
Honda Motor Co. Ltd. (jap. 本田技研工業株式会社 Honda Giken Kōgyō Kabushiki-gaisha) – japońskie przedsiębiorstwo branży motoryzacyjnej produkujące samochody, motocykle, skutery, samoloty, silniki, roboty oraz różnego rodzaju maszyny. Największy na świecie producent silników.
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
2-1-1, Minami-Aoyama, Minato-ku, 107-8556 Tokio |
| Data założenia |
24 września 1948 |
| Forma prawna | |
| Prezes |
Toshihiro Mibe |
| Zatrudnienie |
215 638 osób (31.03.2018)[1] |
| Dane finansowe | |
| Przychody | |
| Wynik operacyjny | |
| Kapitał zakładowy | |
Położenie na mapie Japonii  | |
Położenie na mapie prefektury Tokio  | |
Położenie na mapie Tokio  | |
 35°40′19,452″N 139°43′25,252″E/35,672070 139,723681
| |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujGeneza marki Honda sięga roku 1906, kiedy to na świat przyszedł Sōichirō Honda, który w dzieciństwie pomagał swojemu ojcu w naprawie rowerów. Jako 15-latek opuścił rodzinny dom i udał się na praktyki w warsztacie samochodowym w którym pracował przy budowie sportowego pojazdu Art Daimler. W 1927 roku otworzył własną filię warsztatu samochodowego pod nazwą Art Shokai. Dwa lata później opatentował metalowe szprychy. W 1930 roku założył fabrykę zajmującą się produkcją pierścieni tłokowych do małych silników, którą w 1945 roku sprzedał Toyocie[2]. W 1947 roku Sōichirō Honda rozpoczął produkcję pierwszego roweru napędzanego silnikiem o pojemności 50 cm³, który stał się pierwszym produktem marki Honda[2]. Rok później założone zostało przedsiębiorstwo „Honda Motor Co Ltd., a także rozpoczęto seryjną produkcję mopedów, które eksportowane były m.in. na Tajwan. Pierwszy motocykl wprowadzony został w 1949 roku. Był to model Dream D[3] o pojemności 98 cm³.
W 1963 roku Honda wprowadziła pierwszy samochód – lekkiego dostawczaka – Hondę T360 oraz seryjnie produkowany dwusuwowy, jednocylindrowy silnik typu H[3] o mocy 1 KM. Rok później powstał czterosuwowy silnik typu T[3] o pojemności 130 cm³ i mocy 2,5 KM. Skonstruowano go tak, aby znalazł zastosowanie w małych ciągnikach oraz pompach wodnych. W 1959 roku otwarto pierwszą w Stanach Zjednoczonych filię koncernu w Los Angeles pod nazwą American Honda. Sōichirō Honda mający wielką pasję do aut sportowych postanowił wyprodukować pierwsze seryjnie produkowane auto sportowe – S500. W 1965 roku w Meksyku, kierowca Richie Ginther zapewnił Hondzie najwyższe miejsce na podium Formuły 1. Sukcesy te powtarzano w latach 80., z zespołami Williamsa i McLarena.
Na początku 1964 roku koncern postanowił rozpocząć produkcję przenośnych generatorów prądu[3] w oparciu o technologię małych silników. W 1967 roku otwarto czwartą fabrykę Hondy. W 1971 roku wprowadzono do produkcji Hondę Gold Wing – pierwszy motocykl z biegiem wstecznym oraz silnikiem na ładunek uwarstwiony CVCC[3] dzięki któremu spaliny nie są katalicznie oczyszczane, ale od razu produkowane są czystsze. Przeznaczony on był do spalania bardziej ubogich mieszanek. Napęd ten odniósł sukces i licencję na jego produkty kupił Ford, Toyota, Isuzu, Chrysler. W 1972 roku korporacja postanowiła wprowadzić na rynek, pierwsze seryjnie produkowane kompaktowe auto pod marką Honda. Był to model Civic[3]. Spełniał on amerykańskie normy czystości spalin bez użycia dodatkowych systemów poprawiających ich jakość oraz uzyskał najniższe spalanie wśród aut sprzedawanych za oceanem. W 1973 roku syn Sōichirō Hondy założył własne przedsiębiorstwo o nazwie Mugen Motorsports zajmujące się tuningiem aut i ściśle powiązał z firmą ojca. W 1978 wprowadzono do produkcji pierwszy, typowo sportowy model Hondy – Hondę Prelude.
W 1981 roku po raz pierwszy zastosowano oraz wprowadzono do produkcji pokładowy system nawigacji opierający się na danych zapisanych w pamięci układu i sygnałów z żyroskopu, a nie jak robione jest to obecnie z sygnałów satelitarnych. Rok później – Honda – jako pierwsza z japońskich producentów postanowiła otworzyć swoją fabrykę w Stanach Zjednoczonych oraz kupić brytyjską markę Rover, w wyniku czego powstało kilka wspólnych aut. W marcu 1986 roku Honda Motor Company postanowiła sprzedawać za Oceanem swoje samochody nie tylko pod marką Honda, ale także pod bardziej luksusową marką Acura. W tym samym roku korporacja rozpoczęła budowę inteligentnego robota. Jako pierwszy producent na świecie skonstruowała w 1988 roku silnik z układem elektronicznie sterowanych faz rozrządu i skoków zaworów – VTEC. Silnik ten odznacza się doskonałymi osiągami, bardzo niskim zużyciem paliwa i niższą emisją spalin. Zapewnia on maksymalną ochronę nad skokiem i fazą zaworów dolotowych w zależności od warunków jazdy, osiągając bardziej wydajne napełnianie cylindrów i zwiększenie momentu obrotowego przy wszystkich prędkościach obrotowych wału silnika.
W 1994 roku Honda rozstała się na rzecz BMW z Roverem. Rok później przedstawiony zostaje pierwszy benzynowy samochód spełniający warunki LEV i wprowadza do seryjnej produkcji silnik spełniający kalifornijską normę czystości spalin Ultra LEV. W 1996 roku pierwszym samochodem zasilanym całkowicie bateriami metalowo-niklowymi koncern wygrywa zawody pojazdów zasilanych bateriami słonecznymi. W 1997 roku z fabryk w USA wyjeżdżają pierwsze Hondy EV Plus – czteroosobowe auta elektryczne. W 1998 roku Honda wprowadza swoje pierwsze auto zasilane sprężonym gazem ziemnym (CNG). W 2000 roku wydano pierwszego robota konstruowanego od 12 lat – ASIMO. W 2003 roku Honda zrobiła rewolucję w silnikach diesla konstruując dynamiczny i niezwykle trwały silnik i-CTDi. W połowie 2008 roku postanowiono wycofać koncern z wyścigów Formuły 1 ze względu na kryzys w motoryzacji oraz wprowadzono samochód napędzany silnikiem wodorowo-elektrycznym – Hondę FCX Clarity. Zaprezentowano i rozpoczęto produkcję następcy rewolucyjnego silnika diesla i-DTEC z piezoelektrycznym, wielostopniowym wtryskiem paliwa oraz bardziej wydajnym systemem recyrkulacji gazów wydechowy i filtr cząsteczek stałych[4]. W 2009 roku wybudowano nową fabrykę w Japonii produkującą bloki cylindrów do silnika Diesla[5], a we wrześniu 2009 roku rozpoczęto w Polsce, w okolicy Pniew, budowę europejskiego centrum logistycznego pod nazwą Honda Logistics Center Central-Europe Sp.z.o.o.
W 2010 roku koncern rozpoczął produkcję pierwszego sportowego coupé napędzanego silnikiem spalinowo-elektrycznym – Hondę CR-Z[6]. W 2008 roku Honda była czwartym pod względem wielkości producentem samochodowym w Stanach Zjednoczonych, a w 2010 roku siódmym co do wielkości producentem samochodowym, po Toyocie, GM, Volkswagenie, Hyundaiu, Fordzie i Nissanie.
W 2016 roku Honda sprzedała na całym świecie 4 659 737 samochodów, co czyni ją czwartą najpopularniejszą marką świata. Pierwsze miejsce zajmuje Toyota (7,25 mln), Volkswagen (6,11 mln) i Ford (5,85 mln sprzedanych aut). Oprócz tego japoński producent odnotował jeden z większych spośród motoryzacyjnych gigantów wzrost sprzedaży – wyniósł on 7,6%[7].
Kierownictwo
edytuj- Sōichirō Honda (1948-1973)
- Kiyoshi Kawashima (1973-1983)
- Tadashi Kume (1983-1990)
- Nobuhiko Kawamoto (1990-1998)
- Hiroyuki Yoshino (1998-2004)
- Takeo Fuki (2004-2009)
- Takanobu Ito (2009-2015)
- Takahiro Hachigo (2015-2021)
- Toshihiro Mibe (od 2021)[8][9]
Motto
edytujMottem Hondy są słowa The Power of Dreams oznaczające "potęgę marzeń". Symbolizują one precyzyjne podejście Hondy jako korporacji do swych wyzwań.
Produkty
edytujModele samochodów, pojazdy koncepcyjne
edytujBolidy wyścigowe
edytuj- Honda HSV-010 GT – auto wyścigowe serii Super GT
- Honda R800
- Honda R1300 (1969)
- Honda RA099
- Honda RA100
- Honda RA106 (2006)
- Honda RA107 (2007)
- Honda RA108 (2008)
- Honda RA270
- Honda RA271 (1964)
- Honda RA272 (1965)
- Honda RA273 (1966)
- Honda RA300 (1967)
- Honda RA301 (1968)
- Honda RA302 (1968)
Motocykle, motorowery, skutery
edytujTraktory
edytuj- F150 (1959)
Samoloty
edytuj- HA-420 HondaJet (od 2015)
- MH01 – eksperymentalny
- MH02 – eksperymentalny
Roboty
edytuj- ASIMO
- Honda E0
- Honda E1
- Honda E2
- Honda E3
- Honda E4
- Honda E5
- Honda E6
- Honda P1
- Honda P2
- Honda P3
- Honda P4
Inne produkty
edytujHonda jest także producentem różnego rodzaju maszyn, które znajdują zastosowanie m.in. w ogrodnictwie, przemyśle oraz żegludze morskiej. Są to m.in. urządzenia do pielęgnacji zieleni, roboty koszące, ciągniki, odśnieżarki, generatory prądu, motopompy, lekkie maszyny budowlane oraz różnego rodzaju silniki stosowane m.in. w łodziach motorowych[10].
Fabryki
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d Company Overview. Honda Motor Co., Ltd. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- ↑ a b Honda – Historia marki.
- ↑ a b c d e f Historia Hondy. mojahonda.pl. [dostęp 2019-03-07].
- ↑ Tygodnik Motor, nr 8, 18 lutego 2008.
- ↑ HONDA Klub Polska.
- ↑ Honda Poland – Aktualności.
- ↑ Wszystkie Hondy na świecie | Wybór Kierowców [online], wyborkierowcow.pl [dostęp 2017-10-17] (pol.).
- ↑ Toshihiro Mibe [online], Honda Newsroom [dostęp 2023-02-17] (ang.).
- ↑ Corporate - Company overview - Executives [online], Honda Newsroom [dostęp 2023-02-17] (ang.).
- ↑ Honda największym producentem silników na świecie [online], www.auto-swiat.pl, 1 września 2021 [dostęp 2022-02-12] (pol.).
- ↑ Geçmişten Bugüne Honda Türkiye [online], www.honda.com.tr [dostęp 2023-02-18] (tur.).
- ↑ Honda factory in western Turkey ends operations [online], Duvar English, 29 września 2021 [dostęp 2023-02-17] (ang.).
- ↑ Honda confirms Swindon car plant closure. BBC News, 2019-02-19. [dostęp 2024-04-05]. (ang.).
- ↑ Matt Bell: Celebrating Honda’s Swindon factory. Classics World, 2019-02-19. [dostęp 2024-04-05]. (ang.).