Hoduciszki (lit. Adutiškis) – miasteczko na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie święciańskim, położone ok. 29 km na wschód od Święcian, przy granicy z Białorusią. Siedziba gminy Hoduciszki.

Hoduciszki
Ilustracja
Kościół w Hoduciszkach
Herb
Herb
Państwo

 Litwa

Okręg

 wileński

Populacja (2001)
• liczba ludności


778

Kod pocztowy

LT-18039

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Hoduciszki”
Ziemia55°09′20″N 26°35′10″E/55,155556 26,586111
Strona internetowa

Miejscowość położona przy drodze Święciany-Postawy. Znajduje się tu kościół Matki Bożej Szkaplerznej, szkoła i poczta.

Historia

edytuj

Dobra refekcyjne kapituły wileńskiej[1]. Majętność kapituły wileńskiej w 1653 roku, nadana kościołowi przez Stanisława Kiszkę w 1609 roku[2]. Prywatne miasto duchowne położone było w końcu XVIII wieku w powiecie oszmiańskim województwa wileńskiego[3].

Po wycofaniu się Niemców w grudniu 1918 roku miejscowość została zajęta bez walki przez bolszewików[4]. Za II Rzeczypospolitej siedziba wiejskiej gminy Hoduciszki. W Hoduciszkach znajdowały się kramy z około 1836 roku, zniszczone w 1944 roku. Na podstawie dekretu prezydenta Republiki Litewskiej od 2006 roku miejscowość posiada własny herb.

Podczas okupacji hitlerowskiej, 15 sierpnia 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. 19 września 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów wywieziono do obóz na poligonie obok Nowych Święcian a następnie zamordowano[5].

 
Kramy na rynku w Hoduciszkach na fotografii Jana Bułhaka

Urodził się tu Benon Edmund Łastowskimajor saperów służby stałej Polskich Sił Zbrojnych, cichociemny.

Przypisy

edytuj
  1. Biskupstwo wileńskie od jego założenia aż do dni obecnych, zawierające dzieje i prace biskupów i duchowieństwa djecezji wileńskiej, oraz wykaz kościołów, klasztorów, szkół i zakładów dobroczynnych i społecznych. Opracował ks. Jan Kurczewski, Wilno 1912, s. 105.
  2. Waldemar Franciszek Wilczewski, Rejestr dymów dóbr duchowieństwa katolickiego diecezji wileńskiej z 1653 roku, w: Nasza Przeszłość, t. 101, 2004, s. 295.
  3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 81.
  4. Lech Wyszczelski: Wstępna faza walk. W: Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 44. ISBN 978-83-11-11934-5.
  5. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1055.

Linki zewnętrzne

edytuj