Félix Auger-Aliassime

kanadyjski tenisista

Félix Auger-Aliassime (ur. 8 sierpnia 2000 w Montrealu) – kanadyjski tenisista, brązowy medalista igrzysk olimpijskich z Paryża (2024) w grze mieszanej, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, triumfator juniorskich US Open 2015 w grze podwójnej oraz US Open 2016 w grze pojedynczej chłopców.

Félix Auger-Aliassime
Ilustracja
Państwo

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 2000
Montreal

Wzrost

193 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2017

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Frederic Fontang, Toni Nadal

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

5

Najwyżej w rankingu

6 (7 listopada 2022)

Australian Open

QF (2022)

Roland Garros

4R (2022, 2024)

Wimbledon

QF (2021)

US Open

SF (2021)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

60 (1 listopada 2021)

Australian Open

1R (2021)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
brąz Paryż 2024 tenis ziemny
(gra mieszana)

W lipcu w 2015 roku został najmłodszym tenisistą w historii, któremu udało się znaleźć w TOP 800 rankingu ATP.

Życie prywatne

edytuj

Auger-Aliassime urodził się w Montrealu, lecz dorastał na przedmieściach Québecu, w L’Ancienne-Lorette. Jego ojciec, Sam Aliassime, pochodzi z Togo, natomiast matka, Marie Auger, jest Kanadyjką. Félix ma starszą siostrę, Malikę, która również gra w tenisa. Auger-Aliassime przygodę z tenisem rozpoczął jako czterolatek w klubie Avantage, przynależnym do Tenisowej Akademii Hérrisset Bordeleau w Québecu. Należał do Krajowego Centrum Szkoleniowego gry w tenisa w Montrealu.

Kariera tenisowa

edytuj

Sezon 2015

edytuj

W lutym Auger-Aliassime zdobył swój pierwszy tytuł w turnieju juniorskim rangi ITF w Querétaro. Tydzień później w Zapopan zwyciężył w kolejnym turnieju tej samej rangi, lecz oprócz tytułu w grze singlowej, odniósł zwycięstwo także w deblu. W marcu, podczas turnieju challengerowego w Drummondville, przeszedł do historii jako najmłodszy tenisista (14 lat i 6 miesięcy), któremu udało się przebrnąć przez kwalifikacje i awansować do turnieju głównego rangi ATP Challenger Tour. Z przyczyn zdrowotnych musiał wycofać się z tego turnieju, ale zdobyte punkty uczyniły go tym samym pierwszym zawodnikiem urodzonym po 1999 roku, któremu udało się znaleźć w rankingu ATP[1].

W lipcu wziął udział w challengerze w Granby, po raz kolejny przeszedł przez kwalifikacje i znalazł się w turnieju głównym. W swoim pierwszym meczu pokonał Andrew Whittingtona (wówczas 493. miejsce w rankingu), bijąc kolejny rekord i stając się najmłodszym tenisistą, który wygrał mecz w turnieju rangi ATP Challenger Tour[2]. W drugiej rundzie odniósł jeszcze większy sukces, triumfując nad Darianem Kingiem (205. miejsce). Swojego pogromcę znalazł dopiero w ćwierćfinale, a był nim Yoshihito Nishioka, klasyfikowany na 145. miejscu.

We wrześniu, podczas US Open, jego pierwszego juniorskiego turnieju wielkoszlemowego, doszedł do 2. rundy w grze pojedynczej chłopców oraz zwyciężył w turnieju deblowym w parze z Denisem Shapovalovem. W październiku, wraz z Shapovalovem i Benjaminem Sigouin, wygrał juniorskie rozgrywki Pucharu Davisa, po raz pierwszy w historii dla Kanady[3].

Sezon 2016

edytuj

Auger-Aliassime na kortach French Open osiągnął finał rozgrywek gry pojedynczej, w którym lepszy okazał się Geoffrey Blancaneaux. Kanadyjczyk uległ przeciwnikowi 6:1, 3:6, 6:8.

W lipcu razem z Denisem Shapovalovem osiągnął finał rozgrywek gry podwójnej chłopców podczas wielkoszlemowego Wimbledonu. W meczu mistrzowskim przegrali z Kennethem Raismą i Stefanosem Tsitsipasem wynikiem 6:4, 4:6, 2:6.

Podczas US Open triumfował w zawodach gry pojedynczej, pokonując w meczu mistrzowskim Miomira Kecmanovicia 6:3, 6:0. W rozgrywkach gry podwójnej wspólnie z Benjaminem Sigouinem zostali pokonani przez parę Juan Carlos AguilarFelipe Meligeni Alves wynikiem 3:6, 6:7(4).

Sezony 2017 i 2018

edytuj

Od marca 2017 regularnie startował w turniejach ATP Challenger Tour, zdobywając tytuły w Lyonie i Sewilli na kortach ziemnych. Pod koniec sierpnia odpadł w drugiej rundzie kwalifikacji do US Open.

Rok 2017 zakończył na 162. miejscu w rankingu ATP.

W marcu 2018 zakwalifikował się do turnieju ATP World Tour Masters 1000 w Indian Wells i wygrał mecz pierwszej rundy z Vaskiem Pospisilem, a w kolejnym poniósł porażkę z Milosem Raoniciem. Pod koniec maja przegrał w drugiej rundzie eliminacji do French Open. Po raz pierwszy w zawodach głównych Wielkiego Szlema wziął udział podczas US Open, pomyślnie przechodząc najpierw kwalifikacje. Mecz pierwszej rundy z Denisem Shapovalovem poddał przy stanie 5:7, 7:5, 1:4 przez zawroty głowy[4].

Pod koniec września osiągnął pierwszy w karierze ćwierćfinał w cyklu ATP World Tour, w Chengdu. Do turnieju dostał się jako szczęśliwy przegrany, a w drabince głównej wyeliminował Wu Yibinga i Chunga Hyeona.

W sezonie 2018 został zwycięzcą imprez ATP Challenger Tour w Lyonie i Taszkencie. Na koniec roku Kanadyjczyk zajmował 108. miejsce w klasyfikacji ATP.

Sezon 2019 – finał Pucharu Davisa

edytuj

W sezonie 2019 systematycznie rywalizował w cyklu ATP Tour. W lutym awansował do pierwszego w karierze finału, w Rio de Janeiro. Wyeliminował m.in. w pierwszym meczu Fabia Fogniniego, a mecz o tytuł przegrał 3:6, 5:7 z Laslem Đere[5]. W następnym miesiącu Auger-Aliassime dotarł do półfinału ATP Tour Masters 1000 w Miami, najpierw wygrywając w kwalifikacjach. W Indian Wells odniósł pierwsze zwycięstwo nad tenisistą z czołowej dziesiątki rankingu, w drugiej rundzie ze Stefanosem Tsitsipasem (nr 10. ATP)[4].

Drugi finał w sezonie Kanadyjczyk zagrał w maju na kortach ziemnych w Lyonie, pokonany w ostatnim pojedynku przez Benoît Paire.

Podczas turniejów rozgrywanych na nawierzchni trawiastej osiągnął najpierw finał w Stuttgarcie, potem półfinał w Londynie (Queen’s) i trzecią rundę Wimbledonu. W ćwierćfinałowym meczu z Dustinem Brownem w Stuttgarcie obronił jedną piłkę meczową[6].

Tegoż roku zadebiutował w lutym w reprezentacji Kanady w Pucharze Davisa. Kanada, w składzie z Augerem-Aliassime, wygrała rundę kwalifikacyjną do turnieju finałowego ze Słowacją. Auger-Aliassime pokonał 6:3, 6:4 w decydującym o awansie meczu Norberta Gombosa[7]. W listopadzie Kanadyjczycy awansowali do finału zawodów po meczach grupowych, ćwierćfinale z Australią i półfinale z Rosją, a Auger-Aliassime zagrał dopiero w finale z reprezentującym Hiszpanię Robertem Bautistą-Agutem. Przegrał tę rywalizację 6:7(3), 3:6, w drugim mecz tej rundy Denis Shapovalov uległ Rafaelowi Nadalowi i to Hiszpania zdobyła końcowe trofeum[8].

W całym sezonie Kanadyjczyk zwyciężył w 33 meczach z 56 rozegranych.

Rok 2019 ukończył na 21. miejscu na świecie.

Styl gry

edytuj

Ulubioną nawierzchnią Augera-Aliassime są korty twarde. Swoją grę opiera na forhendzie oraz serwisie. Jest szybkim i zwinnym zawodnikiem, co wpływa na duże możliwości w grze defensywnej. Jak sam przyznał, jego idolami są Roger Federer, Gaël Monfils oraz Jo-Wilfried Tsonga.

Finały w turniejach ATP Tour

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (5–10)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 24 lutego 2019 Rio de Janeiro Ceglana   Laslo Đere 3:6, 5:7
Finalista 2. 25 maja 2019 Lyon Ceglana   Benoît Paire 4:6, 3:6
Finalista 3. 16 czerwca 2019 Stuttgart Trawiasta   Matteo Berrettini 4:6, 6:7(11)
Finalista 4. 16 lutego 2020 Rotterdam Twarda (hala)   Gaël Monfils 2:6, 4:6
Finalista 5. 23 lutego 2020 Marsylia Twarda (hala)   Stefanos Tsitsipas 3:6, 4:6
Finalista 6. 18 października 2020 Kolonia Twarda (hala)   Alexander Zverev 3:6, 3:6
Finalista 7. 7 lutego 2021 Melbourne Twarda   Daniel Evans 2:6, 3:6
Finalista 8. 13 czerwca 2021 Stuttgart Trawiasta   Marin Čilić 6:7(2), 3:6
Zwycięzca 1. 13 lutego 2022 Rotterdam Twarda (hala)   Stefanos Tsitsipas 6:4, 6:2
Finalista 9. 20 lutego 2022 Marsylia Twarda (hala)   Andriej Rublow 5:7, 6:7(4)
Zwycięzca 2. 16 października 2022 Florencja Twarda (hala)   Jeffrey John Wolf 6:4, 6:4
Zwycięzca 3. 23 października 2022 Antwerpia Twarda (hala)   Sebastian Korda 6:3, 6:4
Zwycięzca 4. 30 października 2022 Bazylea Twarda (hala)   Holger Rune 6:3, 7:5
Zwycięzca 5. 29 października 2023 Bazylea Twarda (hala)   Hubert Hurkacz 7:6(3), 7:6(5)
Finalista 10. 5 maja 2024 Madryt Ceglana   Andriej Rublow 6:4, 5:7, 5:7

Gra podwójna (1–1)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 8 listopada 2020 Paryż Twarda (hala)   Hubert Hurkacz   Mate Pavić
  Bruno Soares
6:7(3), 7:6(7), 10–2
Finalista 1. 20 czerwca 2021 Halle Trawiasta   Hubert Hurkacz   Kevin Krawietz
  Horia Tecău
6:7(4), 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

edytuj

Gra pojedyncza (1–1)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 5 czerwca 2016 French Open, Paryż Ceglana   Geoffrey Blancaneaux 6:1, 3:6, 6:8
Zwycięzca 1. 11 września 2016 US Open, Nowy Jork Twarda   Miomir Kecmanović 6:3, 6:0

Gra podwójna (1–2)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 13 września 2015 US Open, Nowy Jork Twarda   Denis Shapovalov   Brandon Holt
  Riley Smith
7:5, 7:6(3)
Finalista 1. 10 lipca 2016 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Denis Shapovalov   Kenneth Raisma
  Stefanos Tsitsipas
6:4, 4:6, 2:6
Finalista 2. 10 września 2016 US Open, Nowy Jork Twarda   Benjamin Sigouin   Juan Carlos Aguilar
  Felipe Meligeni Alves
3:6, 6:7(4)

Przypisy

edytuj
  1. 14 year old makes Emirates ATP rankings history. atpworldtour.com, 2015-03-24. [dostęp 2015-12-26]. (ang.).
  2. 14-latek wygrał mecz ATP challengera. przegladsportowy.pl, 2015-07-22. [dostęp 2015-10-17].
  3. Triumf Kanadyjczyków w Junior Davis Cup, Polacy na dziewiątym miejscu. sportowefakty.pl, 2015-10-04. [dostęp 2015-12-26].
  4. a b Felix Auger-Aliassime | Bio | ATP Tour | Tennis [online], ATP Tour [dostęp 2020-05-03].
  5. Emotional Djere wins Rio Open for first ATP title, „Reuters”, 25 lutego 2019 [dostęp 2020-05-03] (ang.).
  6. o, Felix Auger Aliassime saves a match point to beat Dustin Brown in Stuttgart [online], UBITENNIS, 14 czerwca 2019 [dostęp 2020-05-03] (ang.).
  7. Canada overpowers Slovakia to qualify for the 2019 Davis Cup Finals [online], Tennis Canada, 2 lutego 2019 [dostęp 2020-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-25] (ang.).
  8. Davis Cup final: Spain beat Canada with wins for Rafael Nadal & Roberto Bautista Agut, „BBC Sport”, 24 listopada 2019 [dostęp 2020-05-03] (ang.).

Bibliografia

edytuj