Czasław (biskup krakowski)
Czasław (Cazlaus[1]) herbu Turzyma[2] – biskup krakowski na początku XII wieku.
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Biskup krakowski | |
| Okres sprawowania |
1101 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Sakra biskupia |
brak danych |
O postaci tej nie ma prawie żadnych wiarygodnych przekazów historycznych. Wspominają o nim przelotnie Spisy skarbca i biblioteki kapitulnej krakowskiej[1] (...datus est episcopatus venerabili viro Cazlao ab invictissimo duce polonorum Wladizlao). Zgodnie ze Spisami... został mianowany biskupem krakowskim przez księcia Władysława Hermana prawdopodobnie w r. 1101, po śmierci zmarłego biskupa Lamberta.
Według hipotezy Jana Długosza był jednym z dwóch polskich biskupów pozbawionych urzędu przez legata papieskiego Gwalona w 1103, co miało tłumaczyć jego nieobecność w późniejszych katalogach biskupów krakowskich. Hipoteza ta jest jednak trudna do przyjęcia, gdyż zarówno kronika Galla Anonima, jak i roczniki, wyraźnie wskazują, że następca Czasława, Francuz Baldwin, został konsekrowany na biskupa krakowskiego jeszcze zanim Gwalon został wysłany do Polski[3].
Kościelna tradycja przypisuje biskupowi Czasławowi polecenie sporządzenia pierwszego inwentarza skarbca katedralnego.
Tadeusz Wojciechowski w swej pracy z 1904 r. Szkice historyczne XI wieku wysuwa tezę, iż był on spokrewniony ze św. Stanisławem ze Szczepanowa.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Spisy skarbca i biblioteki kapitulnej krakowskiej (w:) Monumenta Poloniae historica: Pomniki dziejowe Polski, t. I, str. 376
- ↑ Jadwiga Chwalibińska, Ród Prusów w wiekach średnich, nakł. Towarzystwa Naukowego, 1948, s. 92 [dostęp 2024-08-11].
- ↑ Karol Maleczyński, Bolesław III Krzywousty, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1975, s. 253.
Bibliografia
edytuj- Roman Grodecki, Czasław; w: Polski Słownik Biograficzny, t. IV