Broń klasyczna
Broń klasyczna (konwencjonalna) – wszystkie rodzaje broni, które nie są bronią masowego rażenia.
Podział broni klasycznej
edytuj- biała
- broń drzewcowa, np. kopia, włócznia
- broń obuchowa, np. buzdygan, maczuga
- broń sieczna, np. szabla, miecz
- broń miotająca, z wyłączeniem broni palnej np. łuk, kusza, proca, machina oblężnicza (m.in. arkbalista, balista)
- palna
- strzelecka
- broń indywidualna
- rewolwer, np. Nagant
- pistolet, np. Vis
- pistolet maszynowy, np. Uzi lub PPSz
- strzelba, np. dubeltówka lub Mossberg 500
- karabin, np. SKS
- karabin automatyczny, np. Kbk AK
- ręczny karabin maszynowy, np. Browning wz. 1928
- broń zespołowa
- broń indywidualna
- artyleryjska
- rakietowa
- strzelecka
- pancerna
- czołg, np. FT-17
- bojowy wóz piechoty, np. BMP-1
- transporter opancerzony, np. SKOT
- działo pancerne
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 38. ISBN 83-86028-01-7.