Bronzytminerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy piroksenów. Należy do grupy minerałów bardzo pospolitych i szeroko rozpowszechnionych.

Bronzyt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

(Mg, Fe)2[Si2O6]
krzemian magnezu i żelaza

Twardość w skali Mohsa

5-6

Przełam

nierówny

Łupliwość

dobra

Układ krystalograficzny

rombowy

Gęstość minerału

3,2-3,5 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

brązowa w różnych odcieniach

Rysa

biała, jasnoszara

Połysk

półmetaliczny, szklisty

Nazwa pochodzi od charakterystycznej barwy tego minerału.

Charakterystyka

edytuj

Właściwości

edytuj

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju krótkosłupkowym, tabliczkowym, igiełkowym, włoskowym. Występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych, blaszkowych. Czasami można go spotkać w postaci nieforemnych ziarn w skale. Tworzy też skupienia włókniste i promieniste. Jest kruchy, przezroczysty. Obok hiperstenu jest ogniwem pośrednim szeregu izomorficznego utworzonego przez: enstatyt-ferrosilit; zawiera 70-90% enstatytu i 10-30% ferrosilitu. Współwystępuje z enstatytem, diallagiem, oliwinem, ilmenitem, magnetytem, chromitem. Do niedawna był uważany za bogatą w żelazo odmianę enstatytu.

Występowanie

edytuj

Składnik wielu skał zasadowych (norytów, piroksenów, perydotytów, gabr); rzadziej kwaśnych i obojętnych: sjenitów, dacytów, andezytów.

Miejsca występowania:

  • W Polsce: spotykany jest w gabrach i norytach Suwalszczyzny, w okolicach Jeleniej Góry, oraz w Sudetach.

Zastosowanie

edytuj
  • ma znaczenie naukowe i kolekcjonerskie,
  • kryształy niekiedy wykorzystywane są w celach jubilerskich.

Bibliografia

edytuj
  • Leksykon Przyrodniczy – Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002
  • J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, – TG ”Spirifer” W-wa 2005
  • A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geolog. 1965
  • W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma–Press” 2003

Linki zewnętrzne

edytuj