Odznaka za Rany

Odznaka za Rany
*Verwundetenabzeichen*
	; Awers Czarnej Odznaki za Rany; (I wojna światowa)
	; Awers Czarnej Odznaki za Rany ; (II wojna światowa)
Ustanowiono	1918
Wycofano	1945
Kruszec	cynk, mosiądz, tombak, żeliwo
Powiązane	Medal Rannych; Purpurowe Serce; Odznaka za Rany i Kontuzje; Odznaka za rany
	Multimedia w Wikimedia Commons

Odznaka za Rany (niem. Verwundetenabzeichen) – niemiecka odznaka ustanowiona przez cesarza Wilhelma II w 1918 roku.

Wersje odznaki

Odznakę przyznawano w trzech podstawowych wersjach:

Czarna Odznaka za Rany

Odlewana z żeliwa lub mosiądzu. Czarną odznakę przyznawano w dwóch przypadkach:

żołnierz został zraniony 1 lub 2 razy podczas walki lub podczas ataku powietrznego
żołnierz podczas wykonywania rozkazów został ranny w wyniku odmrożenia

Srebrna Odznaka za Rany

Odlewana z tombaku lub cynku i posrebrzana. Srebrną odznakę przyznawano w dwóch przypadkach:

żołnierz został zraniony 3 lub 4 razy podczas walki lub podczas ataku powietrznego
żołnierz podczas wykonywania rozkazów został ciężko ranny

Złota Odznaka za Rany

Odlewana z tombaku lub cynku i pozłacana. Złotą odznakę przyznawano w trzech przypadkach:

żołnierz musi być zraniony co najmniej 5 razy podczas walki lub podczas ataku powietrznego
żołnierz podczas wykonywania rozkazów został bardzo ciężko ranny
żołnierz zmarł w czasie wykonywania rozkazów

Odznaka za Rany od 1918

Wilhelm II ustanowił odznakę 3 marca 1918 dla żołnierzy Armii Cesarstwa Niemieckiego jako nagrodę za rany odniesione podczas I wojny światowej. Od 8 lipca 1918 odznaki mogły być również przyznawane członkom oddziałów kolonialnych Schutztruppe.

Odznaka za Rany dla Marynarki Wojennej

Dla marynarzy Cesarskiej Marynarki Wojennej, Wilhelm II 24 czerwca 1918 zmienił wygląd odznaki (zamiast hełmu pojawiła się kotwica). Odznaka była przyznawana tylko w przypadku gdy rany zostały odniesione w bitwie morskiej.

Odznaka za Rany podczas wojny domowej w Hiszpanii

Odznaka za Rany dla niemieckich ochotników podczas wojny domowej w Hiszpanii została stworzona przez Adolfa Hitlera 22 maja 1939. Łącznie wydano 182 czarne i srebrne Odznaki za Rany.

Odznaka za Rany od 1 września 1939

Odznaka miała być noszona po lewej stronie klatki piersiowej (zwykle na kieszeni), poniżej medali wojennych.

Zarządzenie Hitlera z 1 czerwca 1940

1 czerwca 1940 Hitler zarządził, że każdy odbiorca srebrnej lub złotej Odznaki za Rany automatycznie dostawał Krzyż Żelazny II klasy, jeżeli wcześniej nie został udekorowany tym krzyżem.

Odznaka za Rany 20 lipca 1944

Czarna, Srebrna i Złota Odznaka za Rany 20 lipca 1944.

Odznaka za Rany 20 lipca 1944 została stworzona w sierpniu 1944 dla osób które ucierpiały w zamachu na Hitlera (zostały ranne lub zabite). Pod hełmem napisane jest: „20 lipca 1944” i pod spodem jest podpis Adolfa Hitlera. 2 września 1944 na ceremonii odznakę przyznano 25 osobom (wliczając Hitlera).

Odznaka po wojnie

Zgodnie z rozporządzeniem z dnia 26 lipca 1957 odznaka mogła być noszona po usunięciu swastyki (przed rozporządzeniem noszenie odznak było zabronione). Dodatkowo wprowadzono baretki; przedstawiające miniaturkę odznaki w formie okucia na czarnej wstążce.

Bibliografia

Robin Lumsden: Medals and Decorations of Hitler's Germany. Airlife Publishing, 2001. ISBN 1-84037-178-1. (ang.).
Sebastián J. Bianchi: Wound Badges (ang.)