Raphael Gualazzi (ur. 11 listopada 1981 w Urbino) – włoski pianista i piosenkarz bluesowy i jazzowy.

Raphael Gualazzi
Ilustracja
Raphael Gualazzi podczas konferencji prasowej 55. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2011 roku
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1981
Urbino

Instrumenty

fortepian

Gatunki

blues, jazz, fusion

Zawód

piosenkarz, pianista

Aktywność

od 2005

Wydawnictwo

Sugar Music, Edel Music

Zespoły
The Bloody Beetroots
Strona internetowa

Zwycięzca 61. Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo (2011). Zdobywca drugiego miejsca dla Włoch w finale 56. Konkursu Piosenki Eurowizji (2011).

Młodość

edytuj

Studiował w Konserwatorium Muzycznym im. Gioacchino Rossiniego w Pesaro w klasie fortepianu. Po ukończeniu studiów zaczął poszukiwać własnej drogi artystycznej – skupił się na muzyce jazzowej, bluesowej i fusion. W 2005 zaczął występować na festiwalach muzycznych, takich jak Fano Jazz, Java Festival of Jakarta and Argo Jazz czy Ravello International Festival[1].

Kariera muzyczna

edytuj

We wrześniu 2005 wydał pierwszy album studyjny pt. Love Outside the Window, który był dystrybuowany przez Edel Music[2][3]. W 2008 nagrał własną wersję przeboju Raya CharlesaGeorgia on My Mind”, która została umieszczona na kompilacji pt. Piano Jazz, wydanej we Francji przez wytwórnię Wagram Music[4][5].

We wrześniu 2010 wydał epkę, zatytułowaną po prostu Raphael Gualazzi, która ukazała się we Włoszech i w innych krajach Europy[6]. Na krążku umieścił między innymi cover piosenki Fleetwood Mac „Don’t Stop” oraz trzy premierowe piosenki własnego autorstwa[7]. Wśród nich znalazł się singiel „Reality and Fantasy”[8][9], który następnie został wydany w remiksie francuskiego DJ-a Gillesa Petersona[10].

W lutym 2011 zwyciężył z piosenką „Follia d’amore” w finale Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[11]. Utworem promował drugi album studyjny pt. Reality and Fantasy, który wydał 16 grudnia dzięki wytwórni Sugar Music[12][13][14][15]. Podczas finału festiwalu ogłoszono, że z utworem będzie reprezentował Włochy podczas 56. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Düsseldorfie[16][17]. Został tym samym pierwszym reprezentantem kraju w konkursie po 13-letniej przerwie w udziale. Przed wyjazdem na konkurs nagrał anglojęzyczną wersję piosenki „Follia d’amore” („Madness of Love”) i zaśpiewał ją w maju podczas finału konkursu; zajął drugie miejsce[18][19].

W 2013 ponownie zgłosił się do udziału w Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo, tym razem z utworami „Senza ritegno” i „Sai (ci basta un sogno)”. Z tą drugą zajął piąte miejsce w koncercie finałowym[20][21][22]. W lutym wydał trzeci album studyjny pt. Happy Mistake[23], który zdobył status złotej płyty we Włoszech[24]. Album ukazał się również w reedycji, wzbogaconej o cztery dodatkowe piosenki[25]. W październiku wydał epkę pt. Rainbows[26].

W 2014 wraz z zespołem The Bloody Beetroots wystartował w stawce konkursowej 64. Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo z utworami „Tanto ci sei” i „Liberi o no”[27]. Z tym drugim zajął drugie miejsce w koncercie finałowym[28]. W tym czasie wydał również trzecią epkę pt. Accidentally on Purpose – Sanremo's Festival 2014, zawierającą obie propozycje konkursowe, a także ich wersje instrumentalne[29].

7 lutego 2020 wydał kolejny album studyjny pt. Ho Un Piano. Promował go singlem „Carioca", z którym wystąpił w finale 70. Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo.

Dyskografia

edytuj
Albumy studyjne
Tytuł Szczegóły Pozycja na liście Certyfikat
ITA
[30]
AUT
[31]
GER
[32]
Love Outside the Window 44
[33]
Reality and Fantasy 4 53 49
Happy Mistake 5
Love Life Peace 4
Ho Un Piano 34
Minialbumy (EP)
Tytuł Szczegóły
Raphael Gualazzi
Rainbows
Accidentally on Purpose - Sanremo's Festival 2014
Single
  • 2010: „Reality and Fantasy”
  • 2010: „Don't Stop”
  • 2011: „Follia d'amore”/„Madness of Love
  • 2011: „A Three Second Breath”
  • 2011: „Zuccherino dolce”
  • 2011: „Calda estate (dove sei)”
  • 2011: „Love Goes Down Slow”
  • 2013: „Senza ritegno”
  • 2013: „Sai (ci basta un sogno)”
  • 2014: „Liberi o no” (z The Bloody Beetroots)
  • 2014: „Tanto ci sei” (z The Bloody Beetroots)
  • 2016: „L'estate di John Wayne”
  • 2016: „Lotta Things”
  • 2020: „Carioca"

Przypisy

edytuj
  1. About Raphael Gualazzi. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  2. Love Outside the Window - Raphael Gualazzi - Jazz. Wuz.it. [dostęp 2013-01-23]. (wł.).
  3. Raphael Gualazzi - Love Outside the Windows. Jazzitalia.net. [dostęp 2013-01-23]. (wł.).
  4. Raphael Gualazzi for Italy at Eurovision 2011. Esceurovision.com. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)].
  5. Raphael Gualazzi - Bio. Raphaelgualazzi.com. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-13)].
  6. a b RAPHAEL GUALAZZI: due date ad ottobre per il giovane ed eccellente pianista, cantante e compositore. www.newspettacolo.com, 9 października 2010. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-12)]. (wł.).
  7. Andrea Conti: Amo la musica e le cose belle. TGCOM, 1 października 2010. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-27)]. (wł.).
  8. Raphael Gualazzi. www.radiowebitalia.it, 30listopada 2010. [dostęp 2013-01-23]. (wł.).
  9. „Reality & Fantasy” di Raphael Gualazzi in radio da oggi. www.radiolifestyle.it, 17 grudnia 2010. [dostęp 2013-01-23]. (wł.).
  10. Raphael Gualazzi scaa le classifiche digitali. www.raphaelgualazzi.com. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)]. (wł.).
  11. Mario Guglielmi: Festival Sanremo 2011, Raphael Gualazzi, triplo trionfo nei Giovani: „Mi sento un artigiano”. Riviera24.it, 19 grudnia 2011. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-22)].
  12. Raphael Gualazzi „Reality And Fantasy”. Sugar Music. [dostęp 2013-01-23].
  13. Musica/ Esce oggi 'Reality and fantasy' di Raphael Gualazzi. l'Unità, 16 lutego 2011. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (wł.).
  14. Raphael Gualazzi. Vincitore della categoria giovani del festival di Sanremo con 'Follia d'amore' e del premio della critica Mia Martini. [w:] ANSA [on-line]. www.ansa.it, 2011-02-19. [dostęp 2013-01-23]. (wł.).
  15. To było Sanremo!. [dostęp 2013-01-23].
  16. and finally... Italy is back with Raphael Gualazzi!!. Eurovision.tv. [dostęp 2013-01-23].
  17. Włoska trąbka w Düsseldorfie. [dostęp 2013-01-23].
  18. Eurovision Song Contest 2011 Final. Eurovision. [dostęp 2013-01-16].
  19. Azerbejdżan triumfuje!!!. eurowizja.org. [dostęp 2013-01-12].
  20. Sanremo 2013: la classifica finale, la giuria di qualità era per Elio, Malika e Gualazzi. www.sanremonews.it, 2013-02-17. [dostęp 2014-10-16]. (wł.).
  21. Sanremo 2013, la classifica provvisoria dei cantanti big. In testa Mengoni. www.ilfattoquotidiano.it, 2013-02-15. [dostęp 2014-10-16]. (wł.).
  22. Sanremo, la finale in tempo reale. www.tgcom2.mediaset.it, 2013-02-16. [dostęp 2014-10-16]. (wł.).
  23. Raphael Gualazzi – Happy Mistake. www.discogs.com. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  24. a b c CERTIFICAZIONE ALBUM fisici e digitali dalla settimana 1 del 2009 alla settimana 52 del 2013. www.fimi.it. [dostęp 2014-10-16]. (wł.).
  25. Raphael Gualazzi – Happy Mistake (Deluxe). www.discogs.com. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  26. a b Rainbows - EP - Raphael Gualazzi. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  27. Sanjay (Sergio) Jiandani: Italy: Sanremo 2014 Campioni candidates announced. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2013-12-18. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  28. Giorgia Iovane: Sanremo 2014, voti e classifica finale: Renga quarto, Ron ultimo. www.tvblog.it, 2014-02-23. [dostęp 2014-10-16]. (wł.).
  29. a b Accidentally on Purpose - Sanremo's Festival 2014 - EP - Raphael Gualazzi & The Bloody Beetroots. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  30. Search for: Raphael Gualazzi - Albums. italiancharts.com. [dostęp 2013-01-23].
  31. Raphael Gualazzi - Austrian Charts. austriancharts.at/.
  32. Chartverfolgung / Gualazzi,Raphael / Longplay. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (niem.).
  33. Classifica settimanale dal 04/04/2011 al 10/04/2011. FIMI. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (wł.).
  34. ARTISTI - Dalla settimana 1 del 2009 alla settimana 39 del 2011. Federation of the Italian Music Industry. [dostęp 2013-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-29)]. (wł.).