Bilêvkirin

biguhêre
biguhêre
 
Kil

kil nêr, k-ya nerm

  1. Rengê reşjin li bijangên çavên xwe didin (daku bijang tarîtir yan bihêztir yan stûrtir bibin).
    Hevmane: sirme, maskara, rîmel
    Kilê dutmam u pismama dermanê bîtikane.

Bi alfabeyên din

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Hevrehên soranî کل(kil), کڵه(kiłe) û کله(kile), herdu ji erebî كحل‎ (kuḥil - bi erebiya devokî herwiha kol, kiḥel, kiḥil) ji aramî ܟܘܚܠܐ(kuḥla), hevreha îbranî כחל‎, (kaḥal), ji akadî [skrîpt hewce ye] (guḥlu). Bi rêya erebî li piraniya dinyayê belav bûye: îngilîzî kohl, fransî khôl, almanî kajal, rusî кайал (kajal) (kayal)... Ji eynî rehî: alkol, alkohol.

biguhêre

kil , k-ya req

  1. kan, kiyan, kilandin, şilqandina meşkê, şilqîna meşkê
  2. hejandin, hejîn:
    kil bûnhejîn, pêş û paş livîn
    kil kirinhejandin

Ji wêjeyê

biguhêre
  • Piştî van agahdariyên di derbarê Ahmet Turkî de êdî divêt mirov li ser fikir û helwêstên wî jî du gotinan bibêje ko bê ew çima di serokatiya vê (DTP) partiyê de weha mîna hêlkanê kil dibe û gah dihere û gah tê. — (Enwer Karahan: Her û were Ahmet Turk, Nefel.com, 7/2008)

kil (cureyê peyvê?)

  1. (dava bi derqûna heywanan ve) Guhartoyeke kilik.

kil nêtar

  1. kîlo

Çavkanî

biguhêre
Ev peyv ji wergerên kîlo hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din] 

kil

  1. kil, kîlte, bekre
  2. gil, gêl, gilk, xenêke