Krakecy

**Krakecy**
Kreckwitz
	Połoženje Krakec na karće Hornjeje Łužicy
	Połoženje Krakec na karće Hornjeje Łužicy
gmejna:	Kubšicy
zagmejnowanje:	1979 (do Poršic)
wobydlerstwo:	196 (31. decembra 2021)
přestrjeń:	3,24 km²
wysokosć:	160 metrow n.m.hł.
	51.20166666666714.498055555556160 Koordinaty: 51° 12′ 6″ S, 14° 29′ 53″ W
póstowe čisło:	02627
předwólba:	03591
	wobydler/ka:; Krakečan/-ka
	adjektiw:; Krakečanski
	skłonowanje:; Krakec, Krakecam, Krakecy, Krakecami, w Krakecach
	Karta Krakec a wokoliny z lěta 1844/46 Karta Krakec a wokoliny z lěta 1844/46
	wikidata: Krakecy (Q10719651)

Krakecy (němsce Kreckwitz) su wjes ze 196 wobydlerjemi^[2] we wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Hač do lěta 1979 běchu wone samostatna gmejna, po tym najprjedy wjesny dźěl Poršic a wot 1994 słušeja do Kubšiskeje gmejny.

Geografija

Krakecy leža w Hornjołužiskich honach we wysokosći 160 m nad mórskej hładźinu při Albrechtowce.

Susodne wjeski su Dobrošecy (Malešanska gmejna) na sewjeru, Poršicy na wuchodźe, Lětoń na juhowuchodźe, Delnja Kina (město Budyšin) na juhozapadźe a Bozankecy na zapadźe. Sewjerowuchodnje wsy so Krakečanske hórki namakaja.

Ležownostne mjena

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Dźěłošća, Mroki (polo), Pola wólšinow, Pola lipoweje hory, Srěńca (hórka), Wrónjaca buda, Čerćik, Přidawk, Pawłec hora, Wólšinska łuka, Pola złej łuže, Pola nowinow, Čorna łuka, Pod winicu, Po Čemjelčku, Wulki klin, Mały klin, W jězorje, Pola konjacej łučki, Pola Třěleńca, Pola šibjeńčnej hory.^[3]

Stawizny

Prěnje historiske naspomnjenje jako Krekewicz je z lěta 1352^[4].

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 239 wobydlerjow, mjez nimi 229 Serbow (96 %).^[5] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wot hišće 80,5 %.^[6] Tuž běchu Krakecy tež po Druhej swětowej wójnje hišće jedna z najbóle serbskich wsow w Budyskim ewangelskim kraju. Ewangelscy wobydlerjo słušeja do Poršiskeje wosady.

Literatura

Jurij Buder: Kreckwitz im 20. Jahrhundert. Krakecy w 20. lětstotku. 1998.
Kreckwitz/Krakecy. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 324–326.

Žórła

↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
↑ staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 17 (digitalizat).
↑ Krakecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 55. → wšě wjeski
↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [329 wobydlerjow, z nich 189 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 18 z pasiwnymi, 58 serbskich dźěći a młodostnych, 64 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkaz

Commons: Krakecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Wjesne dźěle Kubšic

[1] staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy

[2] staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy

[3] Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 17 (digitalizat).

[digit-4] Krakecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

[5] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 55. → wšě wjeski

[6] Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [329 wobydlerjow, z nich 189 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 18 z pasiwnymi, 58 serbskich dźěći a młodostnych, 64 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]