Acromion

Acromion
Acromion na omoplata
Visión lateral da omoplata esquerda (acromion na esquina superior dereita)
Gray	tema #50 203

O acromion, acromio ou apófise acromial é a parte superior da omoplata, onde se articula coa extremidade externa da clavícula formando a articulación acromiclavicular que non ten movemento.

É a continuación da espiña escapular, que se estende cara a axila en sentido oblicuo ascendente. Participa nas articulacións do ombreiro. Articúlase coa clavícula mediante a articulación acromioclavicular e co úmero na articulación glenoumeral. O seu extremo máis distal cobre a cavidade glenoide da escápula.

Estrutura

Superficies

O acromion posúe dúas superficies, unha superior e unha inferior.

• A superficie superior está dirixida cara a arriba, cara a atrás e cara a fóra. É de natureza rugosa e permite a inserción de fibras do músculo deltoide. O resto atópase baixo a pel.
• A superficie inferior é menos relevante. Ten forma cóncava.

Bordos

• O bordo lateral ou externo é irregular e presenta dous ou tres tubérculos para a inserción do músculo deltoide.
• O bordo medial ou interno é máis pequeno có externo. É cóncavo e presta inserción ao músculo trapecio. Posúe unha pequena superficie que se articula coa clavícula (articulación acromioclavicular).

O acromion infantil

Durante a infancia o acromion posúe un foco de osificación propio, e está unido ao resto da escápula a través dunha cartilaxe. Nalgunhas ocasións o acromion non se solda ao resto do óso, formando un óso acromial propio.

Véxase tamén

Bibliografía

• Gray. Anatomy of the human body (en castelán). Edición de 1918 de dominio público.