verb
Étymologie
modifier- Du latin verbum (« parole »).
Nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
verb \ˈvɝb\ ou \ˈvɜːb\ |
verbs \ˈvɝbz\ ou \ˈvɜːbz\ |
verb \ˈvɝb\ (États-Unis), \ˈvɜːb\ (Royaume-Uni)
- (Grammaire) Verbe.
Dérivés
modifier- auxiliary verb
- impersonal verb
- intransitive verb
- phrasal verb
- pro-verb
- transitive verb
- verbal
- verbify
- verb phrase, VP
Apparentés étymologiques
modifierPrononciation
modifier- États-Unis : écouter « verb [vɝb] »
- Texas (États-Unis) : écouter « verb [Prononciation ?] »
Étymologie
modifier- Du latin verbum (« parole »).
Nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
verb | verboù |
verb \ˈvɛrp\ masculin
- (Grammaire) Verbe.
Dérivés
modifierPrononciation
modifier- Nantes (France) : écouter « verb [Prononciation ?] » (bon niveau)
Anagrammes
modifierRéférences
modifier- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 1385b
Étymologie
modifier- Du latin verbum (« parole »).
Nom commun
modifierverb masculin
Prononciation
modifier- El Prat de Llobregat (Espagne) : écouter « verb [Prononciation ?] »
Étymologie
modifier- Du latin verbum (« parole »).
Nom commun
modifierverb neutre
Prononciation
modifierÉtymologie
modifier- Du latin verbum (« parole »).
Nom commun
modifierNeutre | Indéfini | Défini |
---|---|---|
Singulier | verb | verbet |
Pluriel | verb | verben |
verb \Prononciation ?\ neutre
- (Grammaire) Verbe.
Prononciation
modifier- Suède : écouter « verb [Prononciation ?] »