trywialny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Adapted borrowing of French trivial +‎ -ny, from Latin triviālis.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /trɘˈvjal.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alnɘ
  • Syllabification: try‧wial‧ny

Adjective

[edit]

trywialny (comparative trywialniejszy, superlative najtrywialniejszy, derived adverb trywialnie)

  1. trivial (common, ordinary)
    Synonyms: niewyszukany, ordynarny, pospolity
  2. trivial (common, easy, obvious)
    Synonym: oczywisty
  3. (relational) trivium (the lower division of the liberal arts; grammar, logic, and rhetoric)

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
noun
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • trywialny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • trywialny in Polish dictionaries at PWN