proef

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /pruf/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uf

Etymology 1

From Middle Dutch proeve, prueve, from Old French prueve. Equivalent to a deverbal from proeven.

Noun

proef f (plural proeven, diminutive proefje n)

1. test, exam

   Synonyms: test, toets

2. trial, experiment

   Synonyms: experiment, test, proefneming

   Hoewel de bussen normaal gesproken worden aangedreven met een dieselmotor, is er een tijdelijke variant met brandstofcellen op waterstof gemaakt voor een proef van 2 jaar hoe een dergelijke bus voldoet in het veld.^(WP)

   Although normally the buses are operated by diesel motor, there is a temporary variant made with hydrogen fuel cells for a 2-year test of how such a bus carries through in the field.

Derived terms

• meesterproef
• proefdraaien
• proefkonijn
• proefnummer
• proefondervindelijk
• proefrit
• proefschrift
• proefwerk
• vuurproef

 

Related terms

• proberen
• proeven

 

Descendants

• Negerhollands: proev
• → Papiamentu: pruf

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

proef

1. inflection of proeven:
   1. first-person singular present indicative
   2. (in case of inversion) second-person singular present indicative
   3. imperative