sztywny

Polish

Etymology

Borrowed from Middle High German stīf or Middle Low German stīf + -ny, from Proto-Germanic *stīfaz, from Proto-Indo-European *steypós.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂtɘv.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘvnɘ
• Syllabification: sztyw‧ny

Adjective

sztywny (comparative sztywniejszy, superlative najsztywniejszy, derived adverb sztywno)

1. rigid, stiff
2. (informal) brought to such a consistency that it is impossible to pour
3. (informal) devoid of flexibility
4. (informal) strictly defined
5. (informal, derogatory) drunkard
6. (informal, derogatory) stiff, goner (dead person)

   Synonyms: see Thesaurus:trup

Declension

Declension of sztywny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	sztywny		sztywna	sztywne	sztywni	sztywne
genitive	sztywnego		sztywnej	sztywnego	sztywnych
dative	sztywnemu		sztywnej	sztywnemu	sztywnym
accusative	sztywnego	sztywny	sztywną	sztywne	sztywnych	sztywne
instrumental	sztywnym		sztywną	sztywnym	sztywnymi
locative	sztywnym		sztywnej	sztywnym	sztywnych

Derived terms

nouns

• sztywniaczka
• sztywniak
• sztywność

 

verbs

• sztywnieć
• zesztywnieć

 

Further reading

• sztywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sztywny in Polish dictionaries at PWN