imać

See also: iMac

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish imać, from Proto-Slavic *jьmàti. Compare Czech jímat.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈi.mat͡ɕ/

• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈi.mat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -imat͡ɕ
• Syllabification: i‧mać

Verb

imać impf (perfective jąć)

1. (transitive, obsolete) to catch, to seize

   Synonyms: chwytać, łapać

2. (reflexive with się, literary or dialectal, Near Masovian) to take upon oneself, to undertake [with genitive ‘what’; or with (Near Masovian) za (+ accusative) or (Near Masovian) do (+ genitive) ‘what’]

   Synonym: chwytać się

Conjugation

Conjugation of imać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		imać
present tense	1st	imam			imamy
	2nd	imasz			imacie
	3rd	ima			imają
	impersonal	ima się
past tense	1st	imałem, -(e)m imał	imałam, -(e)m imała	imałom, -(e)m imało	imaliśmy, -(e)śmy imali	imałyśmy, -(e)śmy imały
	2nd	imałeś, -(e)ś imał	imałaś, -(e)ś imała	imałoś, -(e)ś imało	imaliście, -(e)ście imali	imałyście, -(e)ście imały
	3rd	imał	imała	imało	imali	imały
	impersonal	imano
future tense	1st	będę imał, będę imać	będę imała, będę imać	będę imało, będę imać	będziemy imali, będziemy imać	będziemy imały, będziemy imać
	2nd	będziesz imał, będziesz imać	będziesz imała, będziesz imać	będziesz imało, będziesz imać	będziecie imali, będziecie imać	będziecie imały, będziecie imać
	3rd	będzie imał, będzie imać	będzie imała, będzie imać	będzie imało, będzie imać	będą imali, będą imać	będą imały, będą imać
	impersonal	będzie imać się
conditional	1st	imałbym, bym imał	imałabym, bym imała	imałobym, bym imało	imalibyśmy, byśmy imali	imałybyśmy, byśmy imały
	2nd	imałbyś, byś imał	imałabyś, byś imała	imałobyś, byś imało	imalibyście, byście imali	imałybyście, byście imały
	3rd	imałby, by imał	imałaby, by imała	imałoby, by imało	imaliby, by imali	imałyby, by imały
	impersonal	imano by
imperative	1st	niech imam			imajmy
	2nd	imaj			imajcie
	3rd	niech ima			niech imają
active adjectival participle		imający	imająca	imające	imający	imające
passive adjectival participle		imany	imana	imane	imani	imane
contemporary adverbial participle		imając
verbal noun		imanie

Derived terms

noun

• imadło

 

verb

• pojmać pf

 

Related terms

noun

• jeniec

 

verb

• jąć impf

 

Further reading

• imać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• imać in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “imać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 80
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “z-imać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Zygmunt Wasilewski (1889) “imać”, in Jagodne: wieś w powiecie łukowskim, gminie Dąbie: zarys etnograficzny (in Polish), Warsaw: M. Arct, page 241