kaatsen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkaːt.sə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aːtsən

Verb

kaatsen

1. (ergative) to hit or bounce
2. (intransitive) to play Frisian handball

Conjugation

Conjugation of kaatsen (weak)
infinitive	kaatsen
past singular	kaatste
past participle	gekaatst
infinitive	kaatsen
gerund	kaatsen n
	present tense	past tense
1st person singular	kaats	kaatste
2nd person sing. (jij)	kaatst, kaats2	kaatste
2nd person sing. (u)	kaatst	kaatste
2nd person sing. (gij)	kaatst	kaatste
3rd person singular	kaatst	kaatste
plural	kaatsen	kaatsten
subjunctive sing.1	kaatse	kaatste
subjunctive plur.1	kaatsen	kaatsten
imperative sing.	kaats
imperative plur.1	kaatst
participles	kaatsend	gekaatst
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• kaatsbal
• kaatser
• terugkaatsen
• weerkaatsen
• wie de bal kaatst, moet hem terug verwachten

 

Noun

kaatsen n (uncountable)

1. fives
2. Frisian handball

   Synonym: kaatsbal