kosmos

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Kosmos

English

[edit]

Noun

[edit]

kosmos (plural kosmoses or kosmoi)

  1. Archaic form of cosmos.
    • 1865, George Grote, “Speculative Philosophy in Greece, before and in the Time of Sokrates”, in Plato, and the Other Companions of Sokrates. [], volume I, London: John Murray, [], →OCLC, pages 6–7:
      It [the earth] was in the centre of the Kosmos; it remained stationary because of its equal distance from all parts of the outer revolving spheres; there was no cause determining it to move upward rather than downward or sideways, therefore it remained still. Its exhalations nourished the fire in the peripheral regions of the Kosmos.
    • 1874-1875, William Ewart Gladstone, The Church of England and Ritualism
      [] the spirit of Beauty was so profusely poured forth, that it seemed to fill the life and action of man as it fills the kingdoms of nature; the one, like the other, was in its way a Kosmos.
    • 1884 May 22, “Varieties”, in The Present Age. A Weekly Journal of Civilization., volume III, number 21 (whole 103), Chicago, Ill.: J. Fred Waggoner Company, page 289:
      An Atom and a Molecule were taking a drive one afternoon in the pænumbra of the Kosmos.

References

[edit]

Anagrams

[edit]

Azerbaijani

[edit]
Azerbaijani Wikipedia has an article on:
Wikipedia az
Other scripts
Cyrillic космос
Abjad

Etymology

[edit]

Borrowed from Russian ко́смос (kósmos).

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: kos‧mos

Noun

[edit]

kosmos (definite accusative kosmosu, plural kosmoslar)

  1. cosmos

Declension

[edit]
    Declension of kosmos
singular plural
nominative kosmos
kosmoslar
definite accusative kosmosu
kosmosları
dative kosmosa
kosmoslara
locative kosmosda
kosmoslarda
ablative kosmosdan
kosmoslardan
definite genitive kosmosun
kosmosların
    Possessive forms of kosmos
nominative
singular plural
mənim (my) kosmosum kosmoslarım
sənin (your) kosmosun kosmosların
onun (his/her/its) kosmosu kosmosları
bizim (our) kosmosumuz kosmoslarımız
sizin (your) kosmosunuz kosmoslarınız
onların (their) kosmosu or kosmosları kosmosları
accusative
singular plural
mənim (my) kosmosumu kosmoslarımı
sənin (your) kosmosunu kosmoslarını
onun (his/her/its) kosmosunu kosmoslarını
bizim (our) kosmosumuzu kosmoslarımızı
sizin (your) kosmosunuzu kosmoslarınızı
onların (their) kosmosunu or kosmoslarını kosmoslarını
dative
singular plural
mənim (my) kosmosuma kosmoslarıma
sənin (your) kosmosuna kosmoslarına
onun (his/her/its) kosmosuna kosmoslarına
bizim (our) kosmosumuza kosmoslarımıza
sizin (your) kosmosunuza kosmoslarınıza
onların (their) kosmosuna or kosmoslarına kosmoslarına
locative
singular plural
mənim (my) kosmosumda kosmoslarımda
sənin (your) kosmosunda kosmoslarında
onun (his/her/its) kosmosunda kosmoslarında
bizim (our) kosmosumuzda kosmoslarımızda
sizin (your) kosmosunuzda kosmoslarınızda
onların (their) kosmosunda or kosmoslarında kosmoslarında
ablative
singular plural
mənim (my) kosmosumdan kosmoslarımdan
sənin (your) kosmosundan kosmoslarından
onun (his/her/its) kosmosundan kosmoslarından
bizim (our) kosmosumuzdan kosmoslarımızdan
sizin (your) kosmosunuzdan kosmoslarınızdan
onların (their) kosmosundan or kosmoslarından kosmoslarından
genitive
singular plural
mənim (my) kosmosumun kosmoslarımın
sənin (your) kosmosunun kosmoslarının
onun (his/her/its) kosmosunun kosmoslarının
bizim (our) kosmosumuzun kosmoslarımızın
sizin (your) kosmosunuzun kosmoslarınızın
onların (their) kosmosunun or kosmoslarının kosmoslarının

Further reading

[edit]

Cornish

[edit]

Noun

[edit]

kosmos m

  1. cosmos
[edit]

References

[edit]
  • Cornish-English Dictionary from Maga's Online Dictionary
  • Akademi Kernewek Gerlyver Kernewek (FSS) Cornish Dictionary (SWF) (in Cornish), 2018, published 2018, page 222

Czech

[edit]

Etymology

[edit]

Derived from Ancient Greek κόσμος (kósmos).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kosmos m inan

  1. cosmos

Declension

[edit]
[edit]

See also

[edit]

Further reading

[edit]
  • kosmos”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • kosmos”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
  • kosmos”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Dutch

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kosmos m (plural [please provide], diminutive [please provide])

  1. cosmos (universe)

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

Internationalism (see English cosmos), ultimately from Ancient Greek κόσμος (kósmos).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkosmos/, [ˈko̞s̠mo̞s̠]
  • Rhymes: -osmos
  • Syllabification(key): kos‧mos

Noun

[edit]

kosmos

  1. cosmos (an ordered harmonious whole)
  2. Synonym of universumi.

Declension

[edit]
Inflection of kosmos (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
nominative kosmos kosmokset
genitive kosmoksen kosmosten
kosmoksien
partitive kosmosta kosmoksia
illative kosmokseen kosmoksiin
singular plural
nominative kosmos kosmokset
accusative nom. kosmos kosmokset
gen. kosmoksen
genitive kosmoksen kosmosten
kosmoksien
partitive kosmosta kosmoksia
inessive kosmoksessa kosmoksissa
elative kosmoksesta kosmoksista
illative kosmokseen kosmoksiin
adessive kosmoksella kosmoksilla
ablative kosmokselta kosmoksilta
allative kosmokselle kosmoksille
essive kosmoksena kosmoksina
translative kosmokseksi kosmoksiksi
abessive kosmoksetta kosmoksitta
instructive kosmoksin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of kosmos (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative kosmokseni kosmokseni
accusative nom. kosmokseni kosmokseni
gen. kosmokseni
genitive kosmokseni kosmosteni
kosmoksieni
partitive kosmostani kosmoksiani
inessive kosmoksessani kosmoksissani
elative kosmoksestani kosmoksistani
illative kosmokseeni kosmoksiini
adessive kosmoksellani kosmoksillani
ablative kosmokseltani kosmoksiltani
allative kosmokselleni kosmoksilleni
essive kosmoksenani kosmoksinani
translative kosmoksekseni kosmoksikseni
abessive kosmoksettani kosmoksittani
instructive
comitative kosmoksineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative kosmoksesi kosmoksesi
accusative nom. kosmoksesi kosmoksesi
gen. kosmoksesi
genitive kosmoksesi kosmostesi
kosmoksiesi
partitive kosmostasi kosmoksiasi
inessive kosmoksessasi kosmoksissasi
elative kosmoksestasi kosmoksistasi
illative kosmokseesi kosmoksiisi
adessive kosmoksellasi kosmoksillasi
ablative kosmokseltasi kosmoksiltasi
allative kosmoksellesi kosmoksillesi
essive kosmoksenasi kosmoksinasi
translative kosmokseksesi kosmoksiksesi
abessive kosmoksettasi kosmoksittasi
instructive
comitative kosmoksinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative kosmoksemme kosmoksemme
accusative nom. kosmoksemme kosmoksemme
gen. kosmoksemme
genitive kosmoksemme kosmostemme
kosmoksiemme
partitive kosmostamme kosmoksiamme
inessive kosmoksessamme kosmoksissamme
elative kosmoksestamme kosmoksistamme
illative kosmokseemme kosmoksiimme
adessive kosmoksellamme kosmoksillamme
ablative kosmokseltamme kosmoksiltamme
allative kosmoksellemme kosmoksillemme
essive kosmoksenamme kosmoksinamme
translative kosmokseksemme kosmoksiksemme
abessive kosmoksettamme kosmoksittamme
instructive
comitative kosmoksinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative kosmoksenne kosmoksenne
accusative nom. kosmoksenne kosmoksenne
gen. kosmoksenne
genitive kosmoksenne kosmostenne
kosmoksienne
partitive kosmostanne kosmoksianne
inessive kosmoksessanne kosmoksissanne
elative kosmoksestanne kosmoksistanne
illative kosmokseenne kosmoksiinne
adessive kosmoksellanne kosmoksillanne
ablative kosmokseltanne kosmoksiltanne
allative kosmoksellenne kosmoksillenne
essive kosmoksenanne kosmoksinanne
translative kosmokseksenne kosmoksiksenne
abessive kosmoksettanne kosmoksittanne
instructive
comitative kosmoksinenne
third-person possessor
singular plural
nominative kosmoksensa kosmoksensa
accusative nom. kosmoksensa kosmoksensa
gen. kosmoksensa
genitive kosmoksensa kosmostensa
kosmoksiensa
partitive kosmostaan
kosmostansa
kosmoksiaan
kosmoksiansa
inessive kosmoksessaan
kosmoksessansa
kosmoksissaan
kosmoksissansa
elative kosmoksestaan
kosmoksestansa
kosmoksistaan
kosmoksistansa
illative kosmokseensa kosmoksiinsa
adessive kosmoksellaan
kosmoksellansa
kosmoksillaan
kosmoksillansa
ablative kosmokseltaan
kosmokseltansa
kosmoksiltaan
kosmoksiltansa
allative kosmokselleen
kosmoksellensa
kosmoksilleen
kosmoksillensa
essive kosmoksenaan
kosmoksenansa
kosmoksinaan
kosmoksinansa
translative kosmoksekseen
kosmokseksensa
kosmoksikseen
kosmoksiksensa
abessive kosmoksettaan
kosmoksettansa
kosmoksittaan
kosmoksittansa
instructive
comitative kosmoksineen
kosmoksinensa

Derived terms

[edit]
compounds

Further reading

[edit]

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Internationalism; compare English cosmos, French cosmos, German Kosmos, ultimately from Ancient Greek κόσμος (kósmos).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kosmos m inan

  1. (cosmology) cosmos, universe (the Universe)
    Synonyms: uniwersum, wszechświat
  2. (cosmology) outer space (the region of space immediately beyond Earth's atmosphere)
    Synonym: przestrzeń kosmiczna
  3. (philosophy) cosmos (whole world, in the sense of perspective or social setting)

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
nouns
[edit]
adjective
adverb
prefix

Noun

[edit]

kosmos m inan

  1. cosmos (any herb of the genus Cosmos)
    Synonym: onętek

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • kosmos in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kosmos in Polish dictionaries at PWN

Swedish

[edit]

Noun

[edit]

kosmos n

  1. cosmos

Usage notes

[edit]

Uninflected.

Derived terms

[edit]
[edit]

See also

[edit]

References

[edit]