fietsen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈfitsə(n)/
  • Audio:(file)

Etymology 1

[edit]

From fiets +‎ -en.

Verb

[edit]

fietsen

  1. (intransitive) to ride or cycle a bicycle, to bike
Conjugation
[edit]
Conjugation of fietsen (weak)
infinitive fietsen
past singular fietste
past participle gefietst
infinitive fietsen
gerund fietsen n
present tense past tense
1st person singular fiets fietste
2nd person sing. (jij) fietst, fiets2 fietste
2nd person sing. (u) fietst fietste
2nd person sing. (gij) fietst fietste
3rd person singular fietst fietste
plural fietsen fietsten
subjunctive sing.1 fietse fietste
subjunctive plur.1 fietsen fietsten
imperative sing. fiets
imperative plur.1 fietst
participles fietsend gefietst
1) Archaic. 2) In case of inversion.
Derived terms
[edit]
Descendants
[edit]
  • Afrikaans: fiets

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

[edit]

fietsen

  1. plural of fiets