essentieel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French essentiel. Equivalent to essentie +‎ -eel.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)
  • IPA(key): /ɛsɛnˈsjeːl/, /ɛsənˈsjeːl/
  • Hyphenation: es‧sen‧ti‧eel
  • Rhymes: -eːl

Adjective

[edit]

essentieel (comparative essentiëler, superlative essentieelst)

  1. essential

Declension

[edit]
Declension of essentieel
uninflected essentieel
inflected essentiële
comparative essentiëler
positive comparative superlative
predicative/adverbial essentieel essentiëler het essentieelst
het essentieelste
indefinite m./f. sing. essentiële essentiëlere essentieelste
n. sing. essentieel essentiëler essentieelste
plural essentiële essentiëlere essentieelste
definite essentiële essentiëlere essentieelste
partitive essentieels essentiëlers

Anagrams

[edit]