blokować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From blok +‎ -ować. First attested in 1683.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /blɔˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: blo‧ko‧wać

Verb

[edit]

blokować impf

  1. (transitive) to block (to fill, making it impossible to pass) [with instrumental ‘with what’]
    blokować drzwito block a door
    blokować zamekto lock a castle/lock
    blokować maszynęto block a machine
    blokować kołato lock wheels
  2. (transitive) to block (to prevent passing)
    blokować centrumto block the center
    blokować miastoto block a city
    blokować autostradęto block a highway
    blokować drogęto block a road/the way
    blokować toryto block tracks
    blokować uliceto block streets
    blokować pociągto block a train
    blokować ruchto block movement/traffic
  3. (transitive) to block (to prevent an action)
    blokować kartęto block a card
    blokować kontoto block an account
    blokować łącznośćto block connection
    blokować komputerto block a computer
    blokować domenęto block a domain
    blokować stronęto block a webpage
    blokować witrynę (internetową)to block a website
    blokować decyzjęto block a decision
    blokować działanieto block action
    blokować projektto block a project
    blokować negocjacjeto block negotiations
    blokować nominacjeto block nominations
    blokować zmianyto block changes
    blokować produkcjęto block production
    blokować napływ czegośto block the flow of something
    blokować informacjeto block information
    strach blokuje kogośfear blocks someone
    wstyd blokuje kogośshame blocks someone
  4. (transitive) to block (to impede an opponent)
    blokować atak na bramkęto block a goal attack
    blokować ciosto block a hit
    blokować strzałto block a shot
    blokować napastnikato block an assailant
  5. (transitive) to block (to isolate a country, city, etc., in order to force concessions)
  6. (transitive) to block (to withhold money)
  7. (transitive, volleyball) to block an opponent
  8. (transitive) to protect technical equipment
  9. (reflexive with się) to be blocked (to be impossible to pass)
    centrum blokuje sięthe center is blocked
    miasto blokuje sięa city is blocked
    autostrada blokuje sięa highway is blocked
    droga blokuje sięa road/the way is blocked
    ulica blokuje sięa street is blocked
    maszyna blokuje sięa machine is blocked
    zamek blokuje sięa castle/lock is locked
    drzwi blokują sięa door is blocked
    koła blokują sięwheels are locked
  10. (reflexive with się, of a technical device) to be blocked
  11. (reflexive with się) to be blocked, to inhibit oneself
    blokować się ze strachuto be blocked from fear
    blokować się ze wstyduto be blocked from shame

Conjugation

[edit]
Conjugation of blokować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive blokować
present tense 1st blokuję blokujemy
2nd blokujesz blokujecie
3rd blokuje blokują
impersonal blokuje się
past tense 1st blokowałem,
-(e)m blokował
blokowałam,
-(e)m blokowała
blokowałom,
-(e)m blokowało
blokowaliśmy,
-(e)śmy blokowali
blokowałyśmy,
-(e)śmy blokowały
2nd blokowałeś,
-(e)ś blokował
blokowałaś,
-(e)ś blokowała
blokowałoś,
-(e)ś blokowało
blokowaliście,
-(e)ście blokowali
blokowałyście,
-(e)ście blokowały
3rd blokował blokowała blokowało blokowali blokowały
impersonal blokowano
future tense 1st będę blokował,
będę blokować
będę blokowała,
będę blokować
będę blokowało,
będę blokować
będziemy blokowali,
będziemy blokować
będziemy blokowały,
będziemy blokować
2nd będziesz blokował,
będziesz blokować
będziesz blokowała,
będziesz blokować
będziesz blokowało,
będziesz blokować
będziecie blokowali,
będziecie blokować
będziecie blokowały,
będziecie blokować
3rd będzie blokował,
będzie blokować
będzie blokowała,
będzie blokować
będzie blokowało,
będzie blokować
będą blokowali,
będą blokować
będą blokowały,
będą blokować
impersonal będzie blokować się
conditional 1st blokowałbym,
bym blokował
blokowałabym,
bym blokowała
blokowałobym,
bym blokowało
blokowalibyśmy,
byśmy blokowali
blokowałybyśmy,
byśmy blokowały
2nd blokowałbyś,
byś blokował
blokowałabyś,
byś blokowała
blokowałobyś,
byś blokowało
blokowalibyście,
byście blokowali
blokowałybyście,
byście blokowały
3rd blokowałby,
by blokował
blokowałaby,
by blokowała
blokowałoby,
by blokowało
blokowaliby,
by blokowali
blokowałyby,
by blokowały
impersonal blokowano by
imperative 1st niech blokuję blokujmy
2nd blokuj blokujcie
3rd niech blokuje niech blokują
active adjectival participle blokujący blokująca blokujące blokujący blokujące
passive adjectival participle blokowany blokowana blokowane blokowani blokowane
contemporary adverbial participle blokując
verbal noun blokowanie

Derived terms

[edit]
verbs
[edit]
adjectives
nouns

References

[edit]
  1. ^ Wiesław Morawski (2016 February 24) “BLOKOWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku
  2. ^ blokować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]
  • blokować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • blokować in Polish dictionaries at PWN