Ciceronianus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From Cicerō (oblique stem: Cicerōn-) + -iānus
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ki.ke.roː.niˈaː.nus/, [kɪkɛroːniˈäːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃi.t͡ʃe.ro.niˈa.nus/, [t͡ʃit͡ʃeroniˈäːnus]
Adjective
[edit]Cicerōniānus (feminine Cicerōniāna, neuter Cicerōniānum); first/second-declension adjective
- Ciceronian (of or relating to M. Tullius Cicero, his philosophy, or his followers)
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Cicerōniānus | Cicerōniāna | Cicerōniānum | Cicerōniānī | Cicerōniānae | Cicerōniāna | |
Genitive | Cicerōniānī | Cicerōniānae | Cicerōniānī | Cicerōniānōrum | Cicerōniānārum | Cicerōniānōrum | |
Dative | Cicerōniānō | Cicerōniānō | Cicerōniānīs | ||||
Accusative | Cicerōniānum | Cicerōniānam | Cicerōniānum | Cicerōniānōs | Cicerōniānās | Cicerōniāna | |
Ablative | Cicerōniānō | Cicerōniānā | Cicerōniānō | Cicerōniānīs | |||
Vocative | Cicerōniāne | Cicerōniāna | Cicerōniānum | Cicerōniānī | Cicerōniānae | Cicerōniāna |
Descendants
[edit]- English: Ciceronian
References
[edit]- Ciceronianus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Ciceronianus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016