plik

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin plica.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈplik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ik
• Syllabification: plik

Noun

plik m inan (diminutive pliczek)

1. file (collection of papers)
2. (computing) file (aggregation of data on a storage device, identified by a name)

Declension

Declension of plik

	singular	plural
nominative	plik	pliki
genitive	plika	plików
dative	plikowi	plikom
accusative	plik	pliki
instrumental	plikiem	plikami
locative	pliku	plikach
vocative	pliku	pliki

Further reading

• plik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• plik in Polish dictionaries at PWN