See also: syn., syn-, -syn, sýn, and

English

edit

Etymology 1

edit

From Greek συν- (syn-, with, together), having the same function as co- (synthesis, synoptic).

Adjective

edit

syn (not comparable)

  1. (chemistry) That has a torsion angle between 0° and 90°.
Coordinate terms
edit

Etymology 2

edit

Clipping of synonym.

Alternative forms

edit

Noun

edit

syn (plural syns)

  1. Abbreviation of synonym.

Etymology 3

edit

Clipping of synthetic.

Alternative forms

edit

Adjective

edit

syn (comparative more syn, superlative most syn)

  1. Abbreviation of synthetic.

Anagrams

edit

Afrikaans

edit

Pronunciation

edit
  • Audio:(file)

Pronoun

edit

syn

  1. Obsolete form of sy (his).

Particle

edit

syn

  1. Obsolete form of se.
  2. Obsolete form of s'n.

Czech

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Czech syn, from Proto-Slavic *synъ, from Proto-Balto-Slavic *sū́ˀnus, from Proto-Indo-European *suHnús.

Pronunciation

edit

Noun

edit

syn m anim

  1. son
    Coordinate term: dcera

Declension

edit

Derived terms

edit

Further reading

edit
  • syn”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • syn”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
  • syn”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Anagrams

edit

Danish

edit

Etymology

edit

From Old Norse sýn, cognate to se.

Noun

edit

syn

  1. vision, faculty of sight
    Hun har nedsat syn på det højre øje.
    She has reduced vision in the right eye.
  2. a way of perceiving something
    De havde et ganske andet syn på sandsynlighedsfeltsbegrebet.
    They had quite another view of the concept of the probability field.
    Sikke dog et forskruet og forældet menneskesyn!
    What a twisted and antiquated view of humans!

Declension

edit

Derived terms

edit

Noun

edit

syn

  1. vision (mystical event)
    Shamanen påstår at have fået et syn.
    The shaman claims to have received a vision.

Declension

edit

Kashubian

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *synъ.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈsin/
  • Rhymes: -in
  • Syllabification: syn

Noun

edit

syn m pers (diminutive synk or synulk, related adjective sënowsczi)

  1. son (male offspring)
    Coordinate term: córka
  2. son (familiar address to a male person from an older or otherwise more authoritative person)

Declension

edit
edit
nouns

Further reading

edit
  • Stefan Ramułt (1893) “sin”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 193
  • Jan Trepczyk (1994) “syn”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “syn”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi[1]
  • syn”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Lower Sorbian

edit

Etymology

edit

From Proto-Slavic *synъ, from Proto-Balto-Slavic *sū́ˀnus, from Proto-Indo-European *suHnús.

Pronunciation

edit

Noun

edit

syn m anim (diminutive synk)

  1. son (male offspring)

Declension

edit

Coordinate terms

edit

Derived terms

edit

References

edit
  • Muka, Arnošt (1921, 1928) “syn”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
  • Starosta, Manfred (1999) “syn”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Middle English

edit

Etymology 1

edit

Noun

edit

syn

  1. Alternative form of synne

Etymology 2

edit

Noun

edit

syn

  1. Alternative form of synnen

Norwegian Bokmål

edit

Etymology

edit

From Old Norse sýn.

Noun

edit

syn n (definite singular synet, indefinite plural syn or syner, definite plural syna or synene, genitive syne)

  1. sight, eyesight, vision (ability to see)
  2. a sight
    et vakkert syna beautiful sight
    komme til syne [old genitive form]come into sight
  3. a vision or hallucination
  4. a premonition
  5. a view (opinion)

Derived terms

edit

References

edit

Norwegian Nynorsk

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

From Old Norse sýn.

Noun

edit

syn n (definite singular synet, indefinite plural syn, definite plural syna)
syn f (definite singular syna, indefinite plural syner, definite plural synene)

  1. sight, eyesight, vision (ability to see)
  2. a sight
    eit vakkert syn - a beautiful sight
  3. (especially feminine) a vision
  4. (feminine plural only) hallucinations
  5. a view (opinion)
Derived terms
edit

Etymology 2

edit

Verb

edit

syn

  1. imperative of syna

References

edit

Old Czech

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *sy̑nъ.

Pronunciation

edit

Noun

edit

syn m pers

  1. son (male offspring)
  2. son (male member of a group, especially a family community)
  3. (Christianity) Son

Declension

edit

Descendants

edit
  • Czech: syn

References

edit

Old English

edit

Verb

edit

sȳn

  1. Alternative form of sīen

Old Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *sy̑nъ. First attested in the 14th century.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /sɨn/
  • IPA(key): (15th CE) /sɨn/

Noun

edit

syn m pers (diminutive synek)

  1. (attested in Greater Poland) son (male offspring)
    • 1967 [1408], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 364, Kościan:
      Jaco Jacub stawal trzi czloweki paney Ketliczskey y gey sinu
      [Jako Jakub stawiał trzy człowieki paniej Kietliczskiej i jej synu]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[2], page 765:
      Kupylem rolya od Ananytel, syna stryka mego (ab... filio patrui mei Jer 32, 9)
      [Kupiłem rolą od Anamehel, syna stryka mego (ab... filio patrui mei Jer 32, 9)]
    • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 52r:
      Filius eyn sune, filiosus filiolus idem szyn
      [Filius eyn sune, filiosus filiolus idem syn]
  2. (Christianity, attested in Lesser Poland) Son
    Synonyms: Syn dziewiczy, Syn Boży, jedyny Syn Boga wszechmogącego, Syn Człowieczy, Syn Nawyszszego
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[3], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 1, 8:
      Slawa oczczu y sinowi (filio), y swøtemu duchu
      [Sława Oćcu i Synowi (filio), i Świętemu Duchu]
  3. (figuratively) son (someone that one views as a son)
    • 1874-1891 [End of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[4], [5], [6], volume I, page XLIII:
      Kto syą rad w nych (sc. kłamnikach i szpilmanach) cocha, bąndzye myąl zoną gymyenyem wbosstwo, a thą zoną nassladuge syn (filius), gymenem nassmyewanye
      [Kto się rad w nich (sc. kłamnikach i szpilmanach) kocha, będzie miał żonę jimieniem ubostwo, a tę żonę naśladuje syn (filius), jimieniem naśmiewanie]
  4. (attested in Greater Poland) used in some curses
    • 1960 [1396], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 32, Pyzdry:
      Czso Spitek vczinil *Sencowy, to vczinil za yego poczathkem, isz mv layal kurwe maczerze sini
      [Cso Spytek uczynił Bieńkowi, to uczynił za jego początkiem, iż mu łajał kurwie macierze syny]
  5. (biblical, attested in Lesser Poland) son (male member of a community)
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[7], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 102, 17:
      Prawda yego nad syny synowymy (in filios filiorum)
      [Prawda jego nad syny synowymi (in filios filiorum)]
  6. (attested in Lesser Poland) son (familiar address to a male person from an older or otherwise more authoritative person)
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[8], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 33, 11:
      Przydzicze, sinowe (filii), sluchaycze mne
      [Przydzicie, synowie (filii), słuchajcie mnie]
    • Middle of the 15th century, Kanon mszy św., Canon missae., volume V, Kraków, page 260:
      Opyekacz, zachowacz [raczy]... yednako, pospolicze sluga, szynem s twym, papyeszem (cum famulo tuo papa)
      [Opiekać, zachować [raczy]... jednako z slugą twym [papie]żem (cum famulo tuo papa), pospolicie z synem]
    • 1892 [1484], Hieronim Łopaciński, editor, Reguła trzeciego zakonu św. Franciszka i drobniejsze zabytki języka polskiego z końca w. XV i początku XVI[9], Krakow, page 704:
      Nikolay, papyez..., mylym synom... zakonu pokuthuyączego... apostolschkye przezegnanye
      [Nikołaj, papież..., miłym synom... zakonu pokutującego... apostolskie przeżegnanie]

Derived terms

edit
adjectives
nouns
edit
adjectives
nouns

Descendants

edit

References

edit
  • Boryś, Wiesław (2005) “syn”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “syn”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “syn”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
  • Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “syn”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Old Slovak

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *sy̑nъ.

Noun

edit

syn m pers

  1. son (male offspring)
  2. son (male member of some community)
  3. son (familiar address to a male person from an older or otherwise more authoritative person)

Descendants

edit

References

edit
  • Majtán, Milan et al., editors (1991–2008), “syn”, in Historický slovník slovenského jazyka [Historical Dictionary of the Slovak Language] (in Slovak), volumes 1–7 (A – Ž), Bratislava: VEDA, →OCLC

Old Swedish

edit

Etymology

edit

From Old Norse sjón, from Proto-Germanic *siuniz.

Pronunciation

edit

Noun

edit

sȳn f

  1. sight, ability to see
  2. appearance

Declension

edit

Descendants

edit

Polish

edit
 
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

edit

Inherited from Old Polish syn.

Pronunciation

edit
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘn
  • Syllabification: syn

Noun

edit

syn m pers (diminutive synek, related adjective synowski)

  1. son (male offspring)
    Coordinate term: córka
  2. son (familiar address to a male person from an older or otherwise more authoritative person)
  3. (literary) son (member of a community)

Declension

edit

Derived terms

edit
interjections
nouns

Trivia

edit

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), syn is one of the most used words in Polish, appearing 5 times in scientific texts, 9 times in news, 4 times in essays, 41 times in fiction, and 36 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 95 times, making it the 668th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

edit
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “syn”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 572

Further reading

edit
  • syn in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • syn in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “syn”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • SYN”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 13.05.2021
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “syn”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “syn”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “syn”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 539

Silesian

edit
 
Silesian Wikipedia has an article on:
Wikipedia szl

Etymology

edit

Inherited from Old Polish syn.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈsɪn/
  • Rhymes: -ɪn
  • Syllabification: syn

Noun

edit

syn m pers (diminutive synek, related adjective synowy)

  1. son (male offspring)
    Coordinate term: cera

Declension

edit
edit
nouns

Further reading

edit
  • syn in silling.org

Slovak

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Slovak syn, from Proto-Slavic *synъ.

Pronunciation

edit

Noun

edit

syn m pers (diminutive synček)

  1. son (male offspring)
    Coordinate term: dcéra

Declension

edit

Derived terms

edit

Further reading

edit
  • syn”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2024

Slovincian

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *synъ.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈsɪn/
  • Rhymes: -ɪn
  • Syllabification: syn

Noun

edit

syn m pers

  1. son (male offspring)

Further reading

edit

Swedish

edit
 
Swedish Wikipedia has an article on:
Wikipedia sv

Etymology

edit

From Old Swedish sȳn, from Old Norse sýn, sjón, from Proto-Germanic *siuniz.

Pronunciation

edit

Noun

edit

syn c

  1. sight (ability to see), vision
  2. a sight, a view
  3. a vision, a revelation (of the future)

Declension

edit
edit

Anagrams

edit

Upper Sorbian

edit

Etymology

edit

From Proto-Slavic *synъ, from Proto-Balto-Slavic *sū́ˀnus, from Proto-Indo-European *suHnús.

Noun

edit

syn m pers

  1. son (male offspring)

Declension

edit

Further reading

edit
  • syn” in Soblex

Welsh

edit

Etymology

edit

Back-formation from synnu (to surprise).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

syn (feminine singular syn, plural synion, equative syned, comparative synach, superlative synaf, not mutable)

  1. astonished, astounded
  2. dazed, stunned
  3. aghast, frightened
  4. amazing, astonishing
    Synonyms: syndodol, syfrdanol

References

edit
  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “syn”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies

West Frisian

edit

Etymology

edit

From Old Frisian sīn, from Proto-West Germanic *sīn.

Pronunciation

edit

Determiner

edit

syn

  1. his (third-person singular masculine possessive determiner)
  2. its (third-person singular neuter possessive determiner)

See also

edit

Further reading

edit
  • syn”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011