kraina

See also: Kraina, krainą, and Krainą

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kraina, from Proto-Slavic *krajina.

Pronunciation

• IPA^(key): /kraˈi.na/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ina
• Syllabification: kra‧i‧na
• Homophone: Kraina

Noun

kraina f

1. (geography) land (country or region)

   kraina mlekiem i miodem płynąca ― land of milk and honey

Declension

Declension of kraina

	singular	plural
nominative	kraina	krainy
genitive	krainy	krain
dative	krainie	krainom
accusative	krainę	krainy
instrumental	krainą	krainami
locative	krainie	krainach
vocative	kraino	krainy

Further reading

• kraina in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kraina in Polish dictionaries at PWN