See also: báni, bání, and -bani

English

edit

Noun

edit

bani

  1. plural of ban (currency)

Anagrams

edit

Azerbaijani

edit

Etymology

edit

From Arabic بَانِي (bānī).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [bɑːˈni]
  • Hyphenation: ba‧ni
  • Audio:(file)

Noun

edit

bani (definite accusative banini, plural banilər)

  1. (somewhat higher register) founder
    Synonyms: təsisçi, qurucu

Declension

edit
    Declension of bani
singular plural
nominative bani
banilər
definite accusative banini
baniləri
dative baniyə
banilərə
locative banidə
banilərdə
ablative banidən
banilərdən
definite genitive baninin
banilərin
    Possessive forms of bani
nominative
singular plural
mənim (my) banim banilərim
sənin (your) banin banilərin
onun (his/her/its) banisi baniləri
bizim (our) banimiz banilərimiz
sizin (your) baniniz baniləriniz
onların (their) banisi or baniləri baniləri
accusative
singular plural
mənim (my) banimi banilərimi
sənin (your) banini banilərini
onun (his/her/its) banisini banilərini
bizim (our) banimizi banilərimizi
sizin (your) baninizi banilərinizi
onların (their) banisini or banilərini banilərini
dative
singular plural
mənim (my) banimə banilərimə
sənin (your) baninə banilərinə
onun (his/her/its) banisinə banilərinə
bizim (our) banimizə banilərimizə
sizin (your) baninizə banilərinizə
onların (their) banisinə or banilərinə banilərinə
locative
singular plural
mənim (my) banimdə banilərimdə
sənin (your) banində banilərində
onun (his/her/its) banisində banilərində
bizim (our) banimizdə banilərimizdə
sizin (your) baninizdə banilərinizdə
onların (their) banisində or banilərində banilərində
ablative
singular plural
mənim (my) banimdən banilərimdən
sənin (your) banindən banilərindən
onun (his/her/its) banisindən banilərindən
bizim (our) banimizdən banilərimizdən
sizin (your) baninizdən banilərinizdən
onların (their) banisindən or banilərindən banilərindən
genitive
singular plural
mənim (my) banimin banilərimin
sənin (your) baninin banilərinin
onun (his/her/its) banisinin banilərinin
bizim (our) banimizin banilərimizin
sizin (your) baninizin banilərinizin
onların (their) banisinin or banilərinin banilərinin
edit

Further reading

edit
  • bani” in Obastan.com.

Balinese

edit

Romanization

edit

bani

  1. Romanization of ᬩᬦᬶ

Esperanto

edit

Etymology

edit

From French baigner.

Pronunciation

edit

Verb

edit

bani (present banas, past banis, future banos, conditional banus, volitive banu)

  1. (transitive) to bathe

Conjugation

edit

Derived terms

edit

Faroese

edit

Verb

edit

bani

  1. first-person singular present of bana

Galician

edit

Verb

edit

bani

  1. (reintegrationist norm) inflection of banir:
    1. first-person singular preterite indicative
    2. second-person plural imperative

Hungarian

edit

Etymology

edit

From Romanian bani.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈbɒni]
  • Hyphenation: ba‧ni
  • Rhymes: -ni

Noun

edit

bani (plural banik)

  1. ban (subdivision of Romanian leu)

Declension

edit
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative bani banik
accusative banit banikat
dative baninak baniknak
instrumental banival banikkal
causal-final baniért banikért
translative banivá banikká
terminative baniig banikig
essive-formal baniként banikként
essive-modal
inessive baniban banikban
superessive banin banikon
adessive baninál baniknál
illative baniba banikba
sublative banira banikra
allative banihoz banikhoz
elative baniból banikból
delative baniról banikról
ablative banitól baniktól
non-attributive
possessive - singular
banié baniké
non-attributive
possessive - plural
baniéi banikéi
Possessive forms of bani
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. banim banijaim(or baniim)
2nd person sing. banid banijaid(or baniid)
3rd person sing. banija banijai(or banii)
1st person plural banink banijaink(or baniink)
2nd person plural banitok banijaitok(or baniitok)
3rd person plural banijuk banijaik(or baniik)

Icelandic

edit

Etymology

edit

From Old Norse bani, from Proto-Germanic *banô. Cognate with English bane.

Pronunciation

edit

Noun

edit

bani m (genitive singular bana, nominative plural banar)

  1. death
  2. killer, bane, slayer

Declension

edit
    Declension of bani
m-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative bani baninn banar banarnir
accusative bana banann bana banana
dative bana bananum bönum bönunum
genitive bana banans bana bananna

Derived terms

edit

See also

edit

Latin

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

banī

  1. inflection of banus:
    1. nominative/vocative plural
    2. genitive singular

Old Norse

edit

Etymology

edit

From Proto-Germanic *banô.

Noun

edit

bani m

  1. death
  2. that which causes death
  3. a killer, murderer

Declension

edit

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Icelandic: bani
  • Faroese: bani
  • Norn: bani
  • Norwegian Nynorsk: bane
  • Old Swedish: bani
  • Old Danish: banæ

References

edit
  • bani”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

Old Swedish

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Old Norse bani, from Proto-Germanic *banô.

Noun

edit

bani m

  1. violent death
  2. murderer

Declension

edit

Descendants

edit

Phuthi

edit

Noun

edit

baní class 1a (plural bóbaní class 2a)

  1. who is (it)?

Inflection

edit

This noun needs an inflection-table template.

Polish

edit

Alternative forms

edit
  • bań (genitive plural)

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈba.ɲi/
  • Rhymes: -aɲi
  • Syllabification: ba‧ni

Noun

edit

bani f

  1. inflection of bania:
    1. genitive/dative/locative singular
    2. genitive plural

Portuguese

edit

Verb

edit

bani

  1. inflection of banir:
    1. first-person singular preterite indicative
    2. second-person plural imperative

Romanian

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

bani m pl

  1. plural of ban (money)

Synonyms

edit

Tetum

edit

Etymology

edit

From Proto-Malayo-Polynesian *wani.

Noun

edit

bani

  1. bee (insect)