udawać

Polish

Etymology

From u- +‎ dawać.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈda.vat͡ɕ/

• Audio 1; “udawać”:

  (file)

• Audio 2; “udawać się”:

  (file)

• Rhymes: -avat͡ɕ
• Syllabification: u‧da‧wać

Verb

udawać impf (perfective udać)

1. (transitive) to act, to feign (to create a false impression)
2. (transitive) to pretend to be (to intentionally act like a person whom one is not)
3. (transitive, obsolete) to denounce (to wrongly accuse)
4. (transitive, obsolete) to share (to give a portion of)
5. (transitive, obsolete) to get rid of, to do away with
6. (transitive, obsolete) to remove

   Synonyms: oddalać, usuwać, wydalać

7. (reflexive with się) to work out, to succeed (to finish as intended or expected) [with dative ‘for whom’]
8. (reflexive with się, literary) to repair, to head off, to go (to go to a particular place)
9. (reflexive with się, colloquial, of plants) to fruit (to have a large output; to mature well)
10. (reflexive with się, colloquial, of children) to turn out alright (to grow into a person who gains acceptance from those around him)
11. (reflexive with się, obsolete) to please (to be enjoyable for someone)
12. (reflexive with się, obsolete) to pretend to be [with za (+ accusative) ‘whom’]
13. (reflexive with się, obsolete) to come in handy (to be useful)

Conjugation

Conjugation of udawać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		udawać
present tense	1st	udaję			udajemy
	2nd	udajesz			udajecie
	3rd	udaje			udają
	impersonal	udaje się
past tense	1st	udawałem, -(e)m udawał	udawałam, -(e)m udawała	udawałom, -(e)m udawało	udawaliśmy, -(e)śmy udawali	udawałyśmy, -(e)śmy udawały
	2nd	udawałeś, -(e)ś udawał	udawałaś, -(e)ś udawała	udawałoś, -(e)ś udawało	udawaliście, -(e)ście udawali	udawałyście, -(e)ście udawały
	3rd	udawał	udawała	udawało	udawali	udawały
	impersonal	udawano
future tense	1st	będę udawał, będę udawać	będę udawała, będę udawać	będę udawało, będę udawać	będziemy udawali, będziemy udawać	będziemy udawały, będziemy udawać
	2nd	będziesz udawał, będziesz udawać	będziesz udawała, będziesz udawać	będziesz udawało, będziesz udawać	będziecie udawali, będziecie udawać	będziecie udawały, będziecie udawać
	3rd	będzie udawał, będzie udawać	będzie udawała, będzie udawać	będzie udawało, będzie udawać	będą udawali, będą udawać	będą udawały, będą udawać
	impersonal	będzie udawać się
conditional	1st	udawałbym, bym udawał	udawałabym, bym udawała	udawałobym, bym udawało	udawalibyśmy, byśmy udawali	udawałybyśmy, byśmy udawały
	2nd	udawałbyś, byś udawał	udawałabyś, byś udawała	udawałobyś, byś udawało	udawalibyście, byście udawali	udawałybyście, byście udawały
	3rd	udawałby, by udawał	udawałaby, by udawała	udawałoby, by udawało	udawaliby, by udawali	udawałyby, by udawały
	impersonal	udawano by
imperative	1st	niech udaję			udawajmy
	2nd	udawaj			udawajcie
	3rd	niech udaje			niech udają
active adjectival participle		udający	udająca	udające	udający	udające
passive adjectival participle		udawany	udawana	udawane	udawani	udawane
contemporary adverbial participle		udając
verbal noun		udawanie

Verb

udawać impf (perfective udać)

1. (reflexive with się, impersonal) to succeed, to manage [with dative ‘subject’, along with infinitive ‘to do what’ or w (+ locative) ‘at what’]

Conjugation

Conjugation of udawać
infinitive	udawać
present indicative	udaje
past indicative	udawało
future indicative	będzie udawać będzie udawało
conditional	udawałoby by udawało
imperative	niech udaje

Further reading

• udawać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• udawać in Polish dictionaries at PWN