טראָפּ

See also: טראַף

Yiddish

Etymology

Ultimately from Ancient Greek τρόπος (trópos).

Noun

טראָפּ • (trop) m, plural טראָפּן (tropn)

1. stress (emphasis placed on something, especially a syllable)
2. (Judaism) trope (a cantillation pattern)

   די אָנגענומענע ניגונים וואָס מען ניצט בײַם לייענען תּורה און נבֿיאים הייסן טראָפּ.

   di ongenumene nigunim vos men nitst baym leyenen toyre un neviyem heysn trop.

   The accepted melodies that are used for reading the Torah and Prophets are called trope.