Sufismo
Sufismo edo taṣawwuf (arabieraz: تصوّف) islamaren barruko hainbat eskola, sekta eta kofradiaren arau eta praktika aszetiko eta mistikoen multzoa da, gizakia jainkozko bilakatzea eta Egia absolutuarekin bat egitea lortu nahi duena.[1] Bere jarraitzaileek ṣūfī (persieraz: صُوفِيّ) edo dervixe dute izena.
Sufi klasikoen ezaugarri nagusia dhikr (edo Jainkoaren izenak errepikatzea) eta aszetismo jardutea zen. Omeiatar Kalifa-herriaren hasierako ortodoxiaren aurkako bere jarrerak jarraitzaile asko eman zizkion.[2] Bere agindu (ṭuruq) gehienak, bai suni, xii edo mistoak direnak, Muhammadetik 'Alī bere lehengusuaren bitartez jaso dituzte, Abu Bakr kalifatik hartutako naqshbandi izan ezik.[3]
Aditu batzuen ustez, islamaren bertsio esoterikoa besterik ez da, eta badaude Islametik at kokatzen dutenak.[4]
Iruditegia
aldatuErreferentziak
aldatu- ↑ Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa. Sufismo. .
- ↑ Hawting, Gerald R.. (2000). The first dynasty of Islam: The Umayyad Caliphate AD 661-750. Routledge ISBN 0415240735..
- ↑ Kabbani, Muhammad Hisham. (2004). Classical Islam and the Naqshbandi Sufi Tradition. Islamic Supreme Council of America, 557 or. ISBN 1930409230..
- ↑ Idries Shah, The Sufis, New York: Anchor Books, 1971, ISBN 0-385-07966-4
Kanpo estekak
aldatu| Artikulu hau erlijioari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |