Nicolas Jean de Dieu Soult

Nicolas Jean de Dieu Soult
	; Irudi gehiago
Frantziako gobernuburua
Frantziako gobernuburua
Frantziako gobernuburua
Frantziako Gerra ministro
Frantziako parea
Frantziako parea
Bizitza
Jaiotza	Saint-Amans-Soult, 1769ko martxoaren 29a
Herrialdea	Frantzia
Bizilekua	hôtel du Périgord (en)
Heriotza	Saint-Amans-Soult, 1851ko azaroaren 26a (82 urte)
Hobiratze lekua	Saint-Amans-Soult
Familia
Aita	Jean Soult
Ama	Brigitte de Grenier
Ezkontidea(k)	Louise Berg (en)
Seme-alabak	ikusi Napoléon-Hector Soult de Dalmatie (mul) ; Joséphine Louise Hortense Soult (en) ;
Haurrideak	ikusi Jean-François Soult (en) ; Pierre Benoît Soult (mul) ;
Leinua	Soult family (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	politikaria, militarra eta arte bildumagilea
	Parte-hartzailea Napoleonic looting of art in Spain (en) ;
Jasotako sariak	ikusi Ohorezko Legioko gurutze handia ; Inperioko mariskal ; Commandeur of the Royal and Military Order of Saint Louis ; Espiritu Santuaren ordenako zalduna ; San Migelen ordenako zalduna ; Urrezko Ardi-larruaren Ordenako zalduna ; Garaipen Arkuaren pean irarritako izenak ; Grand Cross of the Order of the Redeemer ; Ohorezko Legioko ofizial handia ; Ohorezko Legioko zalduna ; Royal Order of the Seraphim ;
Zerbitzu militarra
Adar militarra	Infanteria
Gradua	Inperioko mariskal
Parte hartutako gatazkak	Iberiar Penintsulako Gerra; Napoleondar Gerrak
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	Erromatar Eliza Katolikoa
Alderdi politikoa	hautagai independente

Nicolas Jean-de-Dieu Soult (Saint-Amans-la-Bastide, 1769ko martxoaren 29a - ib., 1851ko azaroaren 26a), Dalmaziako 1. dukea, izengoitiz Burdinezko eskua deitua, frantziar militar eta politikaria izan zen. Frantziako historia osoan marexal nagusi (Maréchal général des camps et armées du roi) izendatuak izan diren sei ofizieretako bat da. Hirutan Frantziako lehen ministroa izan zen.

Bizitza

1785ean sartu zen Frantziako armadan. Frantziako Iraultzako Gerretan parte hartu zuen eta, Fleurusko garaipenaren ostean (1794), brigada-jeneral izendatu zuten. 1799-1800 bitartean, André Massénaren aginduetara borrokatu zen Suitza eta Italian. 1804an Inperioko marexal izendatu zuten. 1805ean, parte hartze erabakigarria izan zuen Austerlitzeko guduan. Honen ondoren, Europako estrategarik hoberena zela erran zuen Napoleonek^[1].

1808tik aurrera Iberiar Penintsulako Gerran aritu zen^[2]. 1809an Napoleonek Espainiako armadako maior jeneral izendatu zuen. Urte bereko azaroan garrantzi handiko garaitia lortu zuen Ocañako guduan. Josef Bonaparte erregearekin desadostasun handiak zituenez gero, 1812an Frantziara itzuli eta Saxoniako frontean jardun zuen. 1813an, berriz ere Iberiar erdiuhartera joan zen, Pirinioetako kanpaina zuzentzera. Baina Sorauren eta San Martzialen porrot egin zuen^[1].

1814an Napoleonek uko egin zion koroari. Abenduan Luis XVIII.a errege berriak gerra ministro izendatu zuen Soult. Baina 1815ean Napoleonek Elba uhartetik ihes egin zuelarik, Soult batu zitzaion eta haren ondoan borrokatu zen Ehun Egunetan, Waterlooko guduan barne. Hori zela-eta, 1816-1819 bitartean Alemanian erbesteraturik bizi izan zen^[1]. Frantziara itzulirik, Luis Filipe I.aren erregealdian hainbat kargu politiko bete zituen.

Erreferentziak

↑ ^a ^b ^c Jean de Dieu Nicolas Soult, larousse.fr
↑ Valdivielso, Enrique, Nicolas Jean de Dieu Soult, museodelprado.es

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Nicolas Jean de Dieu Soult

Datuak: Q296023
Multimedia: Jean-de-Dieu Soult / Q296023

[larou-1] Jean de Dieu Nicolas Soult, larousse.fr

[2] Valdivielso, Enrique, Nicolas Jean de Dieu Soult, museodelprado.es

[1]

[2]