kedi
Turski
urediIzgovor
uredi- IPA: [cɛˈdi]
- Hifenacija: ke-di
Etimologija
uredi- Od osmanlijskog turskog كدی (kedi, "mačka") od vizantijskog grčkog γατί (gatí, "maca"), konačno od latinskog cattus. Zamijenio je izvornu riječ pisi, koja je sada često dječji govor, ili vokativ (upotrebljava se kada se zove mačka).
Imenica
uredikedi (akuzativ kediyi, množina kediler)
Deklinacija
urediDeklinacija: kedi
Jednina (tekil) | Množina (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | kedi | kediler |
Akuzativ (belirtme) | kediyi | kedileri |
Dativ (yönelme) | kediye | kedilere |
Lokativ (bulunma) | kedide | kedilerde |
Ablativ (ayrılma) | kediden | kedilerden |
Genitiv* (tamlayan) | kedinin | kedilerin |
Instrumental* (vasıta) | kediyle | kedilerle |
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici
S prisvojnim zamjenicama
* Genitiv i instrumental ne smatraju se padežima u turskoj gramatici