Metalurxa

La metalurxa^[1] ye la téunica del llogru y tratamientu de los metales dende los minerales metálicos hasta los non metálicos. Tamién estudia la producción d'aleaciones, el control de calidá de los procesos venceyaos lo mesmo que'l control escontra l'aferruñamientu. Amás de rellacionase cola industria metalúrxico.

Historia

Rexones productores de metales na Edá Antigua n'Oriente Próximu. Amuésense marcaes les árees de prevalencia del bronce arsenioso y del bronce d'estañu mientres el III mileniu e.C.^[2]

Alredor del añu 3500 e.C. yá esistía la metalurxa del fierro esponxosu;^{[ensin referencies]} l'aleación de fierro coláu nun se consiguió hasta l'añu 1600 e.C. Delles téuniques usaes na antigüedá fueron el moldio a la cera perdida, la soldadura o'l templáu del aceru. Les primeres fundiciones conocíes empezaron en China nel sieglu I e.C., pero nun llegaron a Europa hasta'l sieglu XIII, cuando apaecieron los primeres altos fornos.

Na Edá Media la metalurxa taba bien amestada a les téuniques de purificación de metales preciosos y l'acuñamientu de moneda.

L'emplegu de los metales, carauterísticu de la Edá de los Metales, deber a que l'home, motiváu poles sos nuevu actividaes, precisó sustituyir les ferramientes de piedra, güesu y madera por otres munchos más resistentes al calor y al fríu.

El cobre foi'l primer metal descubierto por atopase n'estáu casi puru na naturaleza y foi trabayáu a la fin del periodu Neolíticu. De primeres, cutíase-y hasta dexalo planu como una fueya. Dempués aprendióse a fundilo con fueu y baleralo en moldes, lo que dexó fabricar meyores ferramientes y en mayor cantidá.

Calcúlase qu'escontra'l tercer mileniu enantes de Cristu, dempués d'un difícil procesu d'estraición, empezar a trabayar col fierro. Este rique, como se sabe, altes temperatures pa la so fundición y moldiáu porque asina ye más maleable y resistente.

Los instrumentos ellaboraos con metales fueron: armes, ferramientes, vasíes, adornos personales, domésticos y relixosos. L'usu de los metales significó una gran meyora téunica que repercutió de diverses formes na conformanza de la civilización humana:

Sustituyóse'l trabayu de la piedra y el güesu;

Fabricáronse fesories y araos de metal pa l'agricultura;

El trabayu especializóse y diversificó.

Metalurxa estractiva

Área de la metalurxa onde s'estudien y apliquen operaciones y procesos pal tratamientu de minerales o materiales que contengan una especie útil (oru, plata, cobre, etc.), dependiendo'l productu que quiera llograse, van realizase distintos métodos de tratamientu.

Oxetivos de la metalurxa estractiva

Utilizar procesos y operaciones simples;
Algamar la mayor eficiencia posible;
Llograr altes recuperaciones (especie de valor en productos de máxima pureza);
Nun causar dañu al mediu ambiente.

Etapes de la metalurxa estractiva

Tresporte y almacenamientu;
Conminución;
Clasificación;
Separación del metal de la ganga;
Purificación y refináu.

Procesos metalúrxicos

Los procesos metalúrxicos entienden les siguientes fases:

Llogru del metal a partir del mineral que lu contién n'estáu natural, dixebrándolo de la ganga;
El afino, arriquecimientu o purificación: eliminación de les impureces que queden nel metal;
Ellaboración d'aleaciones;
Otros tratamientos del metal pa facilitar el so usu.

Operaciones básiques de llogru de metales:

Operaciones físiques: esmagayáu, molíu, peneráu (a presión o al vaciu), centrifugáu, decantáu, flotación, disolución, destilación, ensugáu, precipitación física.
Operaciones químiques: tostáu, oxidación, amenorgamientu, hidrometalurxa, electrólisis, hidrólisis, lixiviación per aciu reacciones acedu-base, precipitación química, electrodeposición y cianuración.

Dependiendo'l productu que quiera llograse, van realizase distintos métodos de tratamientu. Unu de los tratamientos más comunes ye la mena, consiste na separación de los materiales de refugaya De normal ente'l metal ta entemecíu con otros materiales como magre y silicatos, a esto suélse-y denominar ganga.

Unu de los métodos mas avezaos ye'l de la flotación que consiste en moler la mena y entemecela con agua, aceite y deterxente. Al bater esti amiestu líquido produzse una espluma que, con ayuda de la distinta densidá qu'apurre l'aceite va dir abasnando escontra la superficie les partícules de mineral y dexando no fondero la ganga.

Otra forma de flotación puede emplegase na separación de minerales ferromagnéticos, utilizando imanes qu'atraen les partícules de mineral y dexando intacta la ganga.

Otru sistema d'estraición de la mena ye l'axuntadura formada cola aleación de mercuriu con otru metal o metales. Eslleir la plata o l'oru conteníu na mena pa formar una axuntadura líquida, que se dixebra con facilidá del restu. Depués el metal d'oru y plata se purifican esaniciando'l mercuriu per aciu la destilación.^[3]

Ver tamién

Referencies

↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: Metalurxa
↑ Margueron, Jean-Claude (2002). «Los metales utilizaos y el so orixe xeográficu», Los mesopotámicos. Madrid: Cátedra. 84-376-1477-5.
↑ Chang, Raymond (2007). Química, 9ª, McGraw-Hill Interamericana, páx. 868. ISBN 9788420507828.

Enllaces esternos

Wikcionariu tien definiciones y otra información tocante a metalurxa.

[1] Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: Metalurxa

[metalorigen-2] Margueron, Jean-Claude (2002). «Los metales utilizaos y el so orixe xeográficu», Los mesopotámicos. Madrid: Cátedra. 84-376-1477-5.

[3] Chang, Raymond (2007). Química, 9ª, McGraw-Hill Interamericana, páx. 868. ISBN 9788420507828.

[1]

[2]

[3]