Un anticiclón ye una zona atmosférica d'alta presión, na cual la presión atmosférica (correxida al nivel del mar) ye cimeru a la del aire circundante. L'aire d'un anticiclón ye más estable que l'aire que-y arredola y baxa sobre'l suelu dende les capes altes de l'atmósfera, produciéndose un fenómenu denomináu subsidencia. Los anticiclones, por cuenta de lo anterior, provoquen situaciones de tiempu estable y ausencia de precipitaciones, una y bones la subsidencia llenda la formación de nubes. Los anticiclones van en sentíu contrariu de les umbaes. Los meteorólogos estudien acaldía estos fenómenos.

Anticiclón
sistema de presión (es) Traducir y Tipo de fenómeno meteorológico (es) Traducir
tiempu atmosféricu y fenómeno meteorológico (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata
Comparanza ente un ciclón y un anticiclón nel hemisferiu norte.

Conceutu

editar

La circulación del aire nel interior d'un anticiclón ye, nel hemisferiu norte, nel sentíu de les manecillas del reló, (dextrógiro), y nel hemisferiu sur en sentíu contrariu a les manecillas del reló, (levógiro). El sentíu de xiru del aire ye pos inversu al que se da nun ciclón o umbada, (el cual ye levógiro nel hemisferiu norte y dextrógiro nel hemisferiu sur).

Un anticiclón térmicu ye'l descensu d'una masa d'aire por cuenta de que ta más fría que la redolada. Produzse cuando l'aire baxa por enfriamientu, aumenta la presión atmosférica, y la perda de temperatura ye mayor nes capes baxes que nes altes, provocando una inversión térmica. Da un tiempu secu, soleyeru y fríu.

Un anticiclón dinámicu (tamién llamáu Telipeciclón) ye'l descensu d'una masa d'aire por cuenta de que ye emburriada escontra la superficie de la Tierra pola advección (variación d'un esguilar nun puntu dau por efeutu d'un campu vectorial, esto ye, dientro de lo referente a la meteoroloxía, el procesu de tresporte d'una propiedá atmosférica) n'altor de mases d'aire que lo mueven del llugar nel que ta. Da tiempu secu, soleyeru y calorosu. L'anticiclón carauterizar pola so presión atmosférica que ye cimera a la del aire cercano, que produz un efeutu espansivu nesa zona. Lo anterior estremar de la depresión, que la so presión atmosférica ye más baxa que l'aire circundante, que produz un efeutu de contraición del aire escontra'l centru de la umbada.

Anticiclón: nes zones onde l'aire frío baxa a la presión normal sumir la presión qu'exerz l'aire al baxar.

Tamién pueden clasificase pol so ciclogénesis en:

  • Anticiclones fríos: Producir por enfriamientu d'una bolsa d'aire que ta en contautu col suelu. Esti aire quédase bloquiáu y nun puede movese nin dexa pasar otros sistemes meteorolóxicos.
  • Anticiclones templaos: Fórmense acomuñaos a les zones de la circulación xeneral de l'atmósfera, por conveición dende otres zones anticiclóniques, qu'emburrien al aire, que primeramente xubiera, escontra baxo. Esti aire vien más secu y más fríu que la so redolada, pero baxa a esfrecese inda más. A esta categoría pertenecen los anticiclones subtropicales como'l de les Azores.

Ver tamién

editar

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar