I

I (i) er den niande bokstaven i det latinske og det greske alfabetet (I ι), og den 11. bokstaven i det ukrainske alfabetet.

I
Bruk
Skriftsystem	Latinsk skrift
Type	Alfabet
Opphavsspråk	Latin
Fonetisk bruk	[i] [iː] [ɨ] [j] [ɪ] [ɯ] /aɪ/
Unicode	U+0049, U+0069
Plass i alfabetet	Talverdi: 9
Historie
Utvikling	Ιι 𐌉 I i
Tidsperiode	~-700 til no
Etterkomarar	• Î  • J  • Ɉ  • İ ı  • Tittle  • ꟾ  • ꟷ  • ᛁ  • ᴉ
Slektningar	І י ی ࠉ 𐎊 ዪ Ⴢ ⴢ ჲ ☞ ☚
Anna
Vanleg tilknytte bokstavar	i(x), ij, i(x)(y)
Tilknytte tal	9
Skriveretning	Venstre til høgre

Historie

Egyptisk hieroglyf ꜥ	Fønikisk jod	Vestgresk iota	Etruskisk I	Latin I

I fønikisk skrift kan bokstaven ha opphav i ein egyptisk hieroglyf av ein arm som stod for lyden /ʕ/, ein stemd faryngal frikativ. På semittiske språk heiter bokstaven jod og står for lyden /j/, ein halvvokal (konsonantisk i). Det semittiske ordet for arm byrjar med denne lyden.

Då bokstaven blei del av det greske alfabetet blei han kalla iota og nytta for vokalen i. På latin blei bokstaven nytta både som i- og j-lyd. I dei siste tiåra fvt. og seinare nytta ein ein lang i-lyd eller ij-lyd ved å gjere streken i bokstaven ekstra lang. Frå 1100-talet vart det vanleg å sette ein tynn strek over bokstaven, og frå 1300-talet sette ein i staden ein prikk over for å skilje han ut.

Den moderne bokstaven j byrja som ein variant av i. Begge blei nytta for både vokalen og konsonanten over lang tid, og blei fyrst klart skilde på 1500-talet.

I runealfabetet er bokstaven den tredje runa i andre ætt.

Bruk

Uttale av ⟨i⟩ etter språk

Ortografi	Fonem
Standardkinesisk (pinyin)	/i/
Engelsk	/ɪ/, /aɪ/, /ə/, /ɜː/, /aɪə/, /j/
Esperanto	/i/
Fransk	/i/, /j/
Færøysk	[ʊi]
Italiensk	/i/, /iː/, /j/
Kurmanji (hawar)	/ɪ/
Portugisisk	/i/, /j/
Spansk	/i/, /ʝ/
Tyrkisk	/ɯ/ for i utan prikk ⟨I, ı⟩
	/i/ for i med prikk ⟨İ, i⟩
Tysk	/ɪ/, /iː/, /i/

Bokstaven i uttrykker ord på både norsk og engelsk: På norsk er «i» ein preposisjon, medan på engelsk er «I» det personlege pronomenet for første person, eintal, i subjektsform.

I kan stå for

• det kjemiske symbolet for grunnstoffet jod
• talet 1 skrive med romartal
• nasjonalitetskjennemerke for bilar frå Italia
• på bilskilt frå Austerrike: Innsbruck
• på norske bilskilt før 1971: Aust-Agder fylke
• latinsk og romersk forkorting for imperator. På latinsk kan forkortinga òg tyde Julius, Junius, Juno, Jupiter med fleire.

i er det matematiske symbolet for √–1.