Glottal
- Denne sida finst òg på høgnorsk — sjå «Hn/Barkeljod».
Glottal er ein språklyd som blir laga ved stemmespalta eller glottis (opningen mellom stemmebanda).[1][2] I Det internasjonale fonetiske alfabetet er det berre tre glottale konsonantar. Det er ein stemd og ein ustemd frikativ (høvesvis [h] og [ɦ], og ein glottal plosiv eller glottal stop [ʔ].
På norsk finst det éin glottal konsonant, ein ustemd frikativ [h].
Døme
endreIPA2 | Skildring | Døme | |||
---|---|---|---|---|---|
språk | Ortografi | IPA | Tyding | ||
ʔ | glottal stop | Hawaiisk | ‘okina | [ʔo.ˈki.na] | ʻOkina |
ɦ | stemd glottal frikativ | Tsjekkisk | Praha | [ˈpra.ɦa] | Praha |
h | ustemd glottal frikativ | Engelsk | hat | [ˈhæt] | hatt |
Kjelder
endreFotnoter
endre- ↑ Sivertsen 1967 s. 45.
- ↑ «glottal» i Store norske leksikon, snl.no.
- Denne artikkelen bygger på «Glottal» frå Wikipedia på bokmål, og «Glottal consonant» frå Wikipedia på engelsk den 9. desember 2017.