sporen

Nederlands

[3] laarzen met sporen

Uitspraak

• Geluid:  sporen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• spo·ren

Woordherkomst en -opbouw

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
sporen	spoorde	gespoord
zwak -d	volledig

Werkwoord

sporen

1. (spoorwegen) met de trein reizen

   • De forensen sporen omdat er op de weg teveel files staan. 

2. in het grotere geheel passen

   • De nieuwe medewerkers sporen niet met de huidige bedrijfscultuur. 

3. v m metalen punt of getand wieltje aan de hiel van de (rij)laars

Hyponiemen

• aansporen, afsporen, doorsporen, nasporen, ontsporen, opsporen, oversporen

Afgeleide begrippen

   

eensporig enkelsporig spooraansluiting spoorbaan spoorbalk spoorbeen spoorbeheerder spoorbiels spoorbloem spoorboekje spoorboog spoorboom spoorbreedte spoorbrug spoorbus spoordienst spoordijk spoordonk spoorelement spoorfiets spoorgors spoorkaartje spoorkoekoek spoorkrans spoorlijn spoorloos spoorloper spoormedewerker spoornet spoorrail spoorrat spoorrijtuig spoorslag spoorspant spoorspatting spoorspijker spoorstaaf spoorstaking spoorstang spoorstation spoorstok spoorstudent spoortalud spoortunnel spoorvast spoorverbinding spoorverdubbeling spoorvervoer spoorviaduct spoorvoertuig spoorvorming spoorwachter spoorweg spoorwiel spoorwijdte spoorzoeken spoorzone sporenaar sporendiertje sporenelement sporenhouder sporenplant sporenvrucht sporenzakje

Zelfstandig naamwoord

de sporen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord spoor

   ▸ Dit zware weer had voor een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen gezorgd en had duidelijk sporen bij me achtergelaten.

de sporen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord spore

Gangbaarheid

• Het woord sporen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "sporen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.