• be·waar·ge·ving
enkelvoud meervoud
naamwoord bewaargeving bewaargevingen
verkleinwoord - -

de bewaargevingv

  1. (juridisch) overeenkomst waarbij de nemer zich tegenover de gever verbindt een roerend goed dat de gever hem toevertrouwt, onder verplichting om het te bewaren en in natura terug te geven