FC Metz

voetbalclub uit Frankrijk

Football Club de Metz is een Franse voetbalclub, opgericht in 1932 en uitkomend in de Ligue 1. De club speelt zijn thuiswedstrijden in het Stade Saint-Symphorien. Het is een van de oudste profclubs van het land en was medeoprichter van de moderne competitie in 1932. De club stond lang in de top drie van clubs met het meeste aantal seizoenen in de Ligue 1, maar doordat de club de laatste jaren vaak in de tweede klasse speelt werden ze intussen door enkele andere clubs ingehaald.

Metz
FC Metz
FC Metz
Naam Football Club de Metz
Bijnaam Les Grenats
Opgericht 1932
Stadion Stade Saint-Symphorien,
Metz
Capaciteit 28.786
Voorzitter Vlag van Frankrijk Bernard Serin
Eigenaar Vlag van Frankrijk Bernard Serin
Trainer Vlag van Frankrijk Stéphane Le Mignan
Competitie Ligue 2
Website Officiële website
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2024/25
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

In het embleem van de voetbalclub staat Graoully, de draak van Metz.

Geschiedenis

bewerken
 
Team van 1933

Vroege geschiedenis

bewerken

De oorsprong van de club gaat terug naar de fusie van Metzer SpVgg, FC Metis Metz en FC Alte Herren Metz op 12 februari 1912 die uitmondde in fusieclub SpVgg 1912 Metz. In deze tijd behoorde Metz nog toe aan het Duitse Keizerrijk en was de hoofdstad van Duits Lotharingen. Na de Eerste Wereldoorlog kwam Metz opnieuw onder Frans bewind te staan en werden de Duitse clubs opgedoekt. Enkele van deze leden richtten in 1919 Cercle Athlétic Messin op. Al snel speelde de club een vriendschappelijke wedstrijd tegen een team met spelers uit Nancy, Lunéville, Remiremont en Epinal en won met 2-1. Daarna won de club ook tegen Club Français, CA Paris en AS Strasbourg. Deze lijn werd doorgetrokken in het eerste kampioenschap van de Lorraine in 1919/20. CA Messin werd groepswinnaar in de regio Moesel en won de finale van de Lorraine met 3-1 van US Forbach. Ook het volgende seizoen werd de club groepswinnaar en maakte in de finale gehakt van AS Remiremont (0-7, 0-3). In 1923 moest de club voor het eerst genoegen nemen met de tweede plaats toen La Sportive Thionville kampioen werd. Ook in 1925 en 1928 kon de club uit Thionville de titel halen, de andere jaren won C.A.M. telkens. In 1930 en 1932 was het dan AS Messine (AS Metz) die de titel behaalde. Op 15 april fusioneerde de club met AS Metz om zo FC Metz te vormen.

FC Metz

bewerken

Beginjaren

bewerken

De fusieclub nam het profstatuut aan en schreef zich in voor het allereerste officiële Franse voetbalkampioenschap in 1932/33. De club werd voorlaatste en degradeerde na één seizoen uit de hoogste klasse. In 1934 nam de club de naam CS Metzaan en promoveerde in 1935 terug naar de hoogste klasse en speelde daar tot 1939 in de middenmoot. In 1936 had de club opnieuw de naam FC Metz aangenomen. In 1940 werd het departement Moselle geannexeerd door nazi-Duitsland en moest gedwongen de naam Fußball Verein Metz en moest het profstatuut opgeven omdat dit verboden was in Duitsland. De club speelde nu in de Gauliga Westmark. Net als Frankrijk had ook Duitsland geen eenvormige competitie, maar enkel regionale competities. FV Metz werd drie keer op rij vicekampioen achter respectievelijk 1. FC Kaiserslautern en twee keer FV Saarbrücken (de tweede keer onder de naam KSG Saarbrücken).

Na de oorlog leek een wederopbouw onmogelijk. De hele infrastructuur was vernield en niet alle spelers keerden naar de club terug. De Franse voetbalbond werd de reddende engel van de club door drie maatregelen te nemen.

  • elke speler die onder contract stond bij FC Metz in 1940 werd verplicht om terug te keren.
  • FC Metz mocht aantreden in de Division 1.
  • FC Metz kon aan het einde van het seizoen niet degraderen (deze laatste twee maatregelen golden ook voor RC Strasbourg).

Metz eindigde in 1945/46 op een degradatieplaats, maar werd dus gered door de Franse voetbalbond. Na enkele seizoenen degradeerde de club in 1950. In de Division 2 werd de club vicekampioen achter Olympique Lyon en keerde zo na één seizoen al terug naar de elite. Met een vijfde plaats eindigde de club op de beste notering tot dan toe. Hierna viel Metz terug naar de middenmoot en bleef daar tot een nieuwe degradatie volgde in 1957/58.

Deze keer deed de club er drie seizoenen over om terug te keren. Maar seizoen 1961/62 was een van de slechtste in de clubgeschiedenis. Racing Paris maakte gehakt van de club en versloeg Metz met 11-2, nooit leed de club een grotere nederlaag en aan het einde van het seizoen bengelde de club helemaal onderaan. De volgende vijf seizoenen bracht de club door in de tweede klasse en in 1967 werd Metz vicekampioen achter AC Ajaccio en promoveerde opnieuw. Twee jaar eerder was de jonge industrieel Carlo Molinari voorzitter geworden van de club.

35 jaar Division 1

bewerken

Voor Metz brak nu de glorieperiode uit de clubgeschiedenis aan. De club zou tot 2002 onafgebroken in de hoogste afdeling verblijven. In het eerste seizoen werd de club zesde en bereikte de kwartfinale van de Franse beker. Metz ging ook voor de eerste keer Europa in door deel te nemen aan de Jaarbeursstedenbeker, maar het Duitse HSV kegelde de club meteen uit het toernooi, net als Napoli een seizoen later. Met een derde plaats in de competitie bleef de club het goed doen. Na nog twee achtste plaatsen verzeilde de club daarna in de middenmoot. Met spelers als Nico Braun en Hugo Curioni deed de club het midden jaren zeventig weer beter. Tot 1984 waren de resultaten van de club vrij onregelmatig, om beurt een top tien plaats gevolgd door een flirt met degradatie of een plaats in de middenmoot. In 1983/84 won de club voor het eerst de beker, tegen AS Monaco, en verbaasde daarna Europa door FC Barcelona uit te schakelen in de Europacup II met een 4-1-overwinning. In de tweede ronde moest Metz echter het onderspit delven voor Dynamo Dresden. Door een vijfde plaats in de competitie mocht de club opnieuw Europa in, maar werd vernederd door het Joegoslavische Hajduk Split.

In 1987/88 won Metz opnieuw de beker en werd in de Europacup II roemloos uitgeschakeld door RSC Anderlecht. In 1989 werd Joël Muller trainer en zou dit elf jaar lang blijven. De jaren negentig begonnen niet goed voor de club en Metz viel zes keer op rij buiten de top 10. Na een achtste plaats in 1994/95 nam de club deel aan de Intertoto Cup en bereikte de kwartfinales waarin het van streekgenoot RC Strasbourg verloor. Na een vierde en vijfde plaats in de competitie kwalificeerde de club zich weer voor de UEFA Cup en werd dit keer niet meteen uitgeschakeld, maar raakte evenzeer niet ver in de competitie.

1997/98 werd het beste seizoen uit de clubgeschiedenis. Samen met RC Lens streed Metz om de landstitel. Beide clubs waren nog nooit kampioen geweest en aan het einde van het kampioenschap stonden beide clubs aan de leiding met 68 punten, maar door een beter doelsaldo werd Lens kampioen. Metz mocht nu voor het eerst deelnemen aan de Champions League, maar werd in de voorronde verslagen door het Finse HJK Helsinki en ook in het vangnet van de UEFA Cup verloor de club in de eerste ronde van Rode Ster. De spelers die Metz tot vicekampioen gemaakt hadden vertrokken en de vervangingen waren kwalitatief niet zo goed, waardoor het volgende seizoen slechts de tiende plaats behaald werd. Het ging langzaam slechter met de club en Joël Muller werd na elf jaar bedankt voor bewezen diensten. In 2001/02 degradeerde de club na 35 jaar uit de hoogste klasse.

Instabiele club

bewerken

Na één seizoen promoveerden Les Grenats terug naar de hoogste divisie, maar kon slechts aanmodderen in de Ligue 1 en degradeerde na drie seizoenen opnieuw. In de Ligue 2 werd de club met vijf punten voorsprong op Stade Malherbe Caen kampioen. In 2007 presenteert Metz het 'Project Grénat', een toekomstplan om meer inkomsten te krijgen en een vaste plaats in de Franse sub-top te krijgen. Met het kleinste budget eindigde Metz op de plaats waar de club op papier eindigde, de laatste, en dat met 11 punten achterstand op Strasbourg.

In 2008/09 deed de club lang mee om de promotiestrijd, samen met de andere degradanten van het voorgaande seizoen, Lens en Strasbourg. Aan het einde van het seizoen liet de club het afweten en werd uiteindelijk vijfde. In 2011/2012 bereikt de instabiele fase een dieptepunt als FC Metz degradeert naar de Championnat National, het derde niveau. Na een jaar keren ze echter weer terug in de Ligue 2 waar ze direct met grote overmacht kampioen worden, waardoor ze in het seizoen 2014/2015 weer in de Ligue 1 zullen uitkomen. Echter degradeerde Metz na een seizoen alweer naar de Ligue 2. In 2016 promoveerde de club opnieuw en kon het nu zes seizoenen volhouden.

Erelijst

bewerken

Eindklasseringen

bewerken
  • 1946 17e
    Division Nationale
  • 1947 10e
    Division Nationale
  • 1948 11e
    Division Nationale
  • 1949 16e
    Division Nationale
  • 1950 18e
    Division Nationale
  • 1951 2e
    Division Interrégionale
  • 1952 5e
    Division Nationale
  • 1953 12e
    Division Nationale
  • 1954 12e
    Division Nationale
  • 1955 15e
    Division Nationale
  • 1956 15e
    Division Nationale
  • 1957 15e
    Division Nationale
  • 1958 17e
    Division Nationale
  • 1959 6e
    Division Interrégionale
  • 1960 6e
    Division Interrégionale
  • 1961 2e
    Division Interrégionale
  • 1962 20e
    Division Nationale
  • 1963 9e
    Division Interrégionale
  • 1964 3e
    Division Interrégionale
  • 1965 9e
    Division Interrégionale
  • 1966 8e
    Division Interrégionale
  • 1967 2e
    Division Interrégionale
  • 1968 6e
    Division Nationale
  • 1969 3e
    Division Nationale
  • 1970 8e
    Division Nationale
  • 1971 8e
    Division Nationale
  • 1972 14e
    Division Nationale
  • 1973 15e
    Division 1
  • 1974 11e
    Division 1
  • 1975 8e
    Division 1
  • 1976 6e
    Division 1
  • 1977 8e
    Division 1
  • 1978 12e
    Division 1
  • 1979 5e
    Division 1
  • 1980 17e
    Division 1
  • 1981 9e
    Division 1
  • 1982 17e
    Division 1
  • 1983 9e
    Division 1
  • 1984 12e
    Division 1
  • 1985 5e
    Division 1
  • 1986 6e
    Division 1
  • 1987 6e
    Division 1
  • 1988 8e
    Division 1
  • 1989 15e
    Division 1
  • 1990 14e
    Division 1
  • 1991 12e
    Division 1
  • 1992 12e
    Division 1
  • 1993 12e
    Division 1
  • 1994 12e
    Division 1
  • 1995 8e
    Division 1
  • 1996 4e
    Division 1
  • 1997 5e
    Division 1
  • 1998 2e
    Division 1
  • 1999 10e
    Division 1
  • 2000 11e
    Division 1
  • 2001 12e
    Division 1
  • 2002 17e
    Division 1
  • 2003 3e
    Ligue 2
  • 2004 14e
    Ligue 1
  • 2005 16e
    Ligue 1
  • 2006 20e
    Ligue 1
  • 2007 1e
    Ligue 2
  • 2008 20e
    Ligue 1
  • 2009 5e
    Ligue 2
  • 2010 5e
    Ligue 2
  • 2011 17e
    Ligue 2
  • 2012 18e
    Ligue 2
  • 2013 2e
    National
  • 2014 1e
    Ligue 2
  • 2015 19e
    Ligue 1
  • 2016 3e
    Ligue 2
  • 2017 14e
    Ligue 1
  • 2018 20e
    Ligue 1
  • 2019 1e
    Ligue 2
  • 2020 15e
    Ligue 1
  • 2021 10e
    Ligue 1
  • 2022 19e
    Ligue 1
  • 2023 2e
    Ligue 2
  • 2024 16e
    Ligue 1
  • Niveau 1
  • Niveau 2
  • Niveau 3
Seizoen Clubs Divisie Duels Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten Tsch
1988–1989 15 20 Division 1 38 12 11 15 47–49 47 11.421
1989–1990 14 20 Division 1 38 8 18 12 33–36 34 13.402
1990–1991 12 20 Division 1 38 12 12 14 44–51 36 13.227
1991–1992 12 20 Division 1 38 12 11 15 42–43 35 15.763
1992–1993 12 20 Division 1 38 11 13 14 44–45 35 8.688
1993–1994 12 20 Division 1 38 12 13 13 36–35 37 10.828
1994–1995 8 20 Division 1 38 16 8 14 50–44 56 9.762
1995–1996 4 20 Division 1 38 18 11 9 42–30 65 16.044
1996–1997 5 20 Division 1 38 17 11 10 40–30 62 14.701
1997–1998 2 18 Division 1 34 20 8 6 48–28 68 16.353
1998–1999 10 18 Division 1 34 9 12 13 28–37 39 17.524
1999–2000 11 18 Division 1 34 9 17 8 38–33 44 19.868
2000–2001 12 18 Division 1 34 11 9 14 35–44 42 18.388
2001–2002 17 18 Division 1 34 9 6 19 31–47 33 17.935
2002–2003 3 20 Ligue 2 38 19 10 9 52–29 67 13.115
2003–2004 14 20 Ligue 1 38 11 9 18 34–42 42 18.002
2004–2005 16 20 Ligue 1 38 10 14 14 33–45 44 18.205
2005–2006 20 20 Ligue 1 38 6 11 21 26–59 29 16.040
2006–2007 1 20 Ligue 2 38 22 10 6 54–22 76 12.253
2007–2008 20 20 Ligue 1 38 5 9 24 28–64 24 13.917
2008–2009 5 20 Ligue 2 38 17 12 9 48–35 63 9.665
2009–2010 4 20 Ligue 2 38 14 14 10 43–39 56 11.232
2010–2011 17 20 Ligue 2 38 10 15 13 43–40 45 9.150
2011–2012 18 20 Ligue 2 38 10 12 16 30–44 42 9.425
2012–2013 2 20 Championnat National 38 20 10 8 62–37 70 8.665
2013–2014 1 20 Ligue 2 38 22 10 6 55–28 76 13.916
2014–2015 19 20 Ligue 1 38 7 9 22 31–61 30 18.673
2015–2016 3 20 Ligue 2 38 19 8 11 54–39 65 13.279
2016–2017 14 20 Ligue 1 38 11 10 17 39–72 43 15.343
2017–2018 20 20 Ligue 1 38 6 8 24 34–76 26 14.844
2018–2019 1 20 Ligue 2 38 24 9 5 60–23 81 11.404
2019–2020 15 20 Ligue 1 28 8 10 10 27–35 34 16.583
2020–2021 10 20 Ligue 1 38 12 11 15 44-48 47 --

In Europa

bewerken
  Zie Lijst van Europese wedstrijden van FC Metz voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

FC Metz speelt sinds 1968 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:

1998/99
1984/85, 1988/89
1985/86, 1996/97, 1997/98, 1998/99
1995, 1999
1968/69, 1969/70

Bekende spelers

bewerken
  Zie de lijst van spelers van FC Metz voor een opsomming van spelers die uitkwamen voor de club.

Internationals

bewerken

De navolgende voetballers kwamen als speler van FC Metz uit voor een vertegenwoordigend Europees A-elftal. Tot op heden[1] is Jeff Strasser degene met de meeste interlands achter zijn naam. Hij kwam als speler van FC Metz in totaal 36 keer (1 goal) uit voor het Luxemburgse nationale elftal.

Naam Van Tot Totaal Goal(s) Nationaal elftal
Jeff Strasser 12.10.1993 01.04.2009 36 1   Luxemburg
Chris Philipps 29.02.2012 04.06.2017 32 0   Luxemburg
Fernand Jeitz 22.10.1967 08.04.1973 23 0   Luxemburg
Robert Pirès 31.08.1996 28.06.1998 17 2   Frankrijk
Nico Braun 26.09.1973 12.10.1977 17 5   Luxemburg
Mario Mutsch 12.08.2009 03.06.2011 16 0   Luxemburg
Danny Boffin 11.10.1997 07.10.2000 15 1   België
Patrick Battiston 23.02.1977 27.02.1980 14 1   Frankrijk
Dragoljub Brnović 23.08.1989 30.06.1990 14 1   Joegoslavië
Jānis Ikaunieks 28.03.2015 10.10.2016 12 2   Letland
Syarhey Kryvets 04.09.2014 31.05.2016 11 1   Wit-Rusland
André Rey 23.02.1977 02.05.1979 10 0   Frankrijk
Sylvain Kastendeuch 18.11.1987 07.02.1989 9 0   Frankrijk
Luboš Kubík 25.09.1991 16.06.1993 9 0   Tsjecho-Slowakije
Henri Baillot 12.06.1948 27.05.1950 8 4   Frankrijk
Johny Léonard 22.10.1967 23.04.1969 7 4   Luxemburg
Vincent Thill 25.03.2016 04.06.2017 8 1   Luxemburg
Daniel Gygax 02.06.2007 11.06.2008 7 0   Zwitserland
Szabolcs Huszti 17.08.2005 30.05.2006 7 1   Hongarije
François Remetter 11.06.1953 19.06.1954 6 0   Frankrijk
Robert Szczepaniak 23.12.1967 06.11.1968 5 0   Frankrijk
Philippe Mahut 09.09.1981 10.07.1982 5 0   Frankrijk
Plamen Markov 09.04.1986 10.06.1986 4 2   Bulgarije
Serhij Skatsjenko 09.10.1999 17.05.2002 4 0   Oekraïne
Émile Veinante 24.02.1929 14.04.1929 3 1   Frankrijk
Guy Hellers 09.10.1982 15.12.1982 3 0   Luxemburg
Cyrille Pouget 24.01.1996 27.03.1996 3 0   Frankrijk
Robert Langers 16.11.1983 29.02.1984 3 0   Luxemburg
Cédric Sacras 29.03.2016 31.05.2016 2 0   Luxemburg
Aljoša Asanović 17.10.1990 19.06.1991 2 1   Kroatië
André Frey 24.12.1944 08.04.1945 2 0   Frankrijk
Vladan Lukić 28.01.1998 25.03.1998 2 0   Joegoslavië
Charles Fosset 31.10.1937 05.12.1937 2 0   Frankrijk
Eric Black 09.09.1987 02.12.1987 2 0   Schotland
Lionel Letizi 11.10.1997 25.03.1998 2 0   Frankrijk
Aimé Nuic 17.03.1935 12.01.1936 2 0   Frankrijk
Bernard Zénier 23.02.1977 18.11.1987 2 0   Frankrijk
Carmelo Micciche 29.04.1987 16.06.1987 2 1   Frankrijk
Gabriel Braun 15.12.1945 15.12.1945 1 0   Frankrijk
Ignace Kowalczyk 30.01.1938 30.01.1938 1 1   Frankrijk
Marcel Marchal 30.01.1938 30.01.1938 1 0   Frankrijk
Mevlüt Erdinç 09.10.2016 09.10.2016 1 0   Turkije
Thadée Cisowski 01.11.1951 01.11.1951 1 0   Frankrijk
Edmond Weiskopf 16.03.1939 16.03.1939 1 0   Frankrijk
Charles Zehren 08.03.1936 08.03.1936 1 0   Frankrijk

Trainer-coaches

bewerken
Van Tot Naam D W G V
24.12.2015 30.06.2017   Philippe Hinschberger
01.07.2015 23.12.2015   José Riga
01.07.2012 30.06.2015   Albert Cartier
01.07.2010 30.06.2012   Dominique Bijotat
25.12.2007 30.06.2010   Yvon Pouliquen
01.07.2006 23.12.2007   Francis De Taddeo
01.07.2005 30.06.2006   Joël Muller
01.07.2002 30.06.2005   Jean Fernández
01.01.2002 30.06.2002   Gilbert Gress
08.12.2001 31.12.2001   Francis De Taddeo
27.12.2000 30.11.2001   Albert Cartier
01.07.1989 31.12.2000   Joël Muller
01.07.1984 30.06.1989   Marcel Husson
01.07.1979 30.06.1984   Henryk Kasperczak
01.01.1979 20.11.1979   Jean Snella
01.07.1978 30.06.1980   Marc Rastoll
01.07.1974 30.06.1978   Georges Huart
01.07.1972 30.06.1974   René Vernier
12.12.1971 30.06.1972   Georges Zvunka
01.07.1971 30.11.1971   Jacques Favre
01.07.1970 30.06.1971   René Fuchs
01.07.1968 30.06.1970   Pierre Flamion
01.07.1966 30.06.1968   Max Schirschin
01.07.1950 30.06.1951   Émile Veinante
01.07.1945 30.06.1946   Beb Bakhuijs
01.07.1944 30.06.1945   Charles Fosset
01.06.1939 31.08.1939   György Orth
01.07.1936 30.06.1937   Ferdinand Frithum
01.07.1932 30.06.1933   Willibald Stejskal
bewerken