Dylan Groenewegen

Nederlands wielrenner

Dylan Groenewegen (Amsterdam, 21 juni 1993) is een Nederlands wielrenner die sinds 2022 rijdt voor de in 2023 geheten UCI WorldTeam ploeg Team Jayco AlUla. In 2020 kreeg Groenewegen bijzonder veel aandacht vanwege het veroorzaken van een ernstige crash in de Ronde van Polen waarbij renner Fabio Jakobsen en een official met ernstige verwondingen in het ziekenhuis belandden. Groenewegen kreeg hiervoor een negen maanden lange uitsluiting van de UCI. Hij heeft zes Tour de France etappes en één team tijdrit gewonnen. Bovendien heeft hij ook het Nederlands kampioenschap wegwielrennen, vijf dagritten in de Ronde van Noorwegen, vijf etappes in de Ronde van Groot-Brittannië en drie ritten in Parijs-Nice gewonnen.

Dylan Groenewegen
Groenewegen (2022)
Groenewegen (2022)
Persoonlijke informatie
Bijnaam De Leeuw van Amsterdam[1]
Geboortedatum 21 juni 1993
Geboorteplaats Amsterdam, Nederland
Nationaliteit Nederland
Lengte 177 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Team BikeExchange Jayco
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Sprinter
Ploegen
2012–2014
2015
2016–2018
2019–2021
2022
2023
De Rijke
Roompot-Oranje Peloton
LottoNL-Jumbo
Team Jumbo-Visma
Team BikeExchange Jayco
Team Jayco AlUla
Beste prestaties
Gent-Wevelgem 9e (2024)
Ronde van Frankrijk 6 etappezeges
Overige
Zeges:  
Kuurne-Brussel-Kuurne
Driedaagse Brugge-De Panne
2018
2019
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Biografie

bewerken

Groenewegen groeide op in Amsterdam. Zijn vader heeft een fietsenwinkel in de Rivierenbuurt. Zijn opa, Ko Zieleman (1933–2021), bouwde zijn eerste racefiets. Groenewegen wist in 2014, na een jaar eerder tweede te zijn geworden achter Rick Zabel, de belofteversie van de Ronde van Vlaanderen te winnen. Een jaar later versloeg Groenewegen Roy Jans en Tom Boonen in de Brussels Cycling Classic en won zo zijn eerste klassieker.

Dylan Groenewegen heeft een vaste relatie met de Limburgse oud-wielrenster Nine Storms, met wie hij op 29 oktober 2022 trouwde.[2] Het stel heeft samen een zoon.[3]

Voor 2016 tekende Groenewegen een contract bij Team LottoNL-Jumbo. Voor deze ploeg wist hij in de Ronde van Valencia de eerste overwinning van het seizoen te behalen. Een maand later behaalde hij in de Driedaagse van West-Vlaanderen zijn tweede seizoensoverwinning. In 2016 ging hij als favoriet van start op de NK wielrennen en kroonde zich daar tot Nederlands kampioen.[4]

In 2017 won Groenewegen de eerste etappe van de Ronde van Yorkshire. Daarop volgde de overwinning in de Heistse Pijl en schreef hij de Ronde van Keulen op zijn naam door André Greipel te verslaan. Hij zette zijn overwinningenreeks voort in de Ster ZLM Toer door de derde etappe en het puntenklassement te winnen. Hij mocht namens Team LottoNL-Jumbo deelnemen in de Tour de France en pakte daar enkele top-10 klasseringen in daguitslagen. Hij zette de Arnhem-Veenendaal Classic voor de tweede keer op zijn palmares. Hij ging van start in de Tour of Britain, waar hij de vierde etappe won. In de eerste etappe van de Eneco Tour wist hij zijn eerste World Tourzege te behalen, na in een massasprint Nacer Bouhanni en wereldkampioen Peter Sagan af te troeven. Op 23 juli 2017 won hij in de Ronde van Frankrijk de slotetappe op de Champs-Élysées in Parijs. Op het NK wielrennen van 2017 werd Groenewegen derde.[5]

Op 18 mei 2018 won Groenewegen de derde etappe in de Ronde van Noorwegen, waarmee hij de leiderstrui heroverde.[6] De renner van Lotto-Jumbo won in 2017 al de rit naar Sarpsborg en ook dit keer was hij de snelste in de massasprint. In de 175 kilometer lange etappe, met op 20 kilometer van de meet een klimmetje van 1 kilometer als enige obstakel, werden vier vluchters pas in de slotkilometer achterhaald. Groenewegen bleef daarna de Noren Edvald Boasson Hagen en Sondre Holst Enger voor.

In de Tour de France van 2018 bevestigde Dylan Groenewegen zijn status als een van de beste sprinters ter wereld door de 7e en 8e etappe te winnen. Namens Nederland waren eerder enkel Joop Zoetemelk en Jan Raas die hem dit voordeden.

Ook in 2019 begon Groenewegen voortvarend met waar hij in 2018 mee bezig was: het pakken van sprintoverwinningen. Hierbij viel vooral in het voorjaar zijn tweede zege in Parijs-Nice op. Na een chaotische waaieretappe was hij als enige pure sprinter overgebleven in een elitegroep van 7 met onder andere Philippe Gilbert, Michał Kwiatkowski, Matteo Trentin en Luis León Sánchez en won met overtuiging de sprint. Na vier dagen in de leiderstrui en een dag in de groene puntentrui stapte hij af, waarna hij - tegen de eerste plannen in - toch deelnam aan Milaan-San Remo en een aantal Vlaamse wedstrijden. Op 12 juli 2019 won Dylan Groenewegen de sprint van Caleb Ewan in de zevende etappe van de Tour de France van Belfort naar Chalons-sur-Saône. Na tegenvallende resultaten in de BinckBank Tour en het EK wielrennen in Alkmaar, wist hij zich te revancheren met drie etappezeges in de Tour of Britain. Tijdens zijn laatste wedstrijd van het seizoen knoopte hij er nog een overwinning aan vast in de Tacx Pro Classic. Daardoor mocht Groenewegen zich met vijftien seizoensoverwinningen de zegekoning van het wielerjaar 2019 noemen; niemand won meer UCI-koersen dan hij deed.

Crash Ronde van Polen

bewerken

Bij de eerste etappe van de Ronde van Polen op 5 augustus 2020 was Groenewegen betrokken bij een botsing met collega-renner Fabio Jakobsen. De botsing vond plaats tijdens de eindsprint in Katowice, vlak voor de finish, waar renners een snelheid van 80 kilometer per uur kunnen halen.[7] Jakobsen wilde Groenewegen inhalen tussen Groenewegen en de hekken, maar Groenewegen week van zijn lijn af[8], maakte zich breed[9] en leek ook een elleboog te gebruiken.[7] Jakobsen vloog hierbij in de hekken, knalde tegen de finishboog en raakte een official, en werd later zwaargewond naar het ziekenhuis afgevoerd met levensbedreigende verwondingen[8] en daar in een kunstmatig coma gehouden.[7] De toestand van Jakobsen werd later 'stabiel' genoemd, met ernstige verwondingen aan schedel en gezicht.[9] Groenewegen viel zelf ook en brak zelf zijn sleutelbeen. Hij kwam wel als eerste over de finish, maar werd later gediskwalificeerd.[7] De internationale wielerfederatie UCI noemde de actie van Groenewegen 'onacceptabel' en speelde de kwestie door naar de tuchtcommissie.[9] Groenewegen werd schuldig bevonden aan het veroorzaken van het ongeval en kreeg hiervoor een negen maanden lange uitsluiting van de UCI.[10] Dit ongeluk werd onderwerp van discussie over de veiligheid in koersen in het algemeen en de finishzone specifiek. Ook de eindsprint in de Ronde van Polen, "The fastest finish in the World Tour", is onderdeel van de controverse.

Overwinningen

bewerken
2011 - 2 zeges
1e etappe Driedaagse van Axel
2e etappe Luik-La Gleize
2013 - 2 zeges
Ronde van Noord-Holland
Kernen Omloop Echt-Susteren
2014 - 2 zeges
2e etappe Ronde van Normandië
Omloop van de Glazen Stad
2015 - 2 zeges
Arnhem-Veenendaal Classic
Brussels Cycling Classic
2016 - 11 zeges
3e etappe Ronde van Valencia
1e etappe Driedaagse van West-Vlaanderen
1e etappe Ronde van Yorkshire
Puntenklassement Ronde van Yorkshire
Heistse Pijl
Ronde van Keulen
3e etappe Ster ZLM Toer
Puntenklassement Ster ZLM Toer
  Nederlands kampioen op de weg, Elite
Arnhem-Veenendaal Classic
4e etappe Ronde van Groot-Brittannië
Puntenklassement Ronde van Groot-Brittannië
1e etappe Eneco Tour
Eurométropole Tour
2017 - 8 zeges
Jongerenklassement Ronde van Dubai
1e etappe Ronde van Yorkshire
2e en 4e etappe Ronde van Noorwegen
2e en 3e etappe Ster ZLM Toer
Puntenklassement Ster ZLM Toer
21e etappe Ronde van Frankrijk
7e etappe Ronde van Groot-Brittannië
5e etappe Ronde van Guangxi
2018 - 14 zeges
1e etappe Ronde van Dubai
1e en 4e etappe Ronde van de Algarve
Kuurne-Brussel-Kuurne
2e etappe Parijs-Nice
1e, 3e en 4e etappe Ronde van Noorwegen
2e etappe Ronde van Slovenië
7e en 8e etappe Ronde van Frankrijk
Veenendaal-Veenendaal Classic
Kampioenschap van Vlaanderen
1e etappe Ronde van Guangxi
2019 - 16 zeges
5e etappe Ronde van Valencia
4e etappe Ronde van de Algarve
1e en 2e etappe Parijs-Nice
Driedaagse Brugge-De Panne
1e, 2e en 3e etappe Vierdaagse van Duinkerke
1e en 2e etappe Ster ZLM Toer
Puntenklassement Ster ZLM Toer
2e (ploegentijdrit) en 7e etappe Ronde van Frankrijk
1e, 3e en 5e etappe Ronde van Groot-Brittannië
Tacx Pro Classic
2020 - 3 zeges
1e en 3e etappe Ronde van Valencia
Puntenklassement Ronde van Valencia
4e etappe Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten
2021 - 3 zeges
1e en 4e etappe Ronde van Wallonië
Puntenklassement Ronde van Wallonië
1e etappe Ronde van Denemarken
2022 - 7 zeges
3e en 5e etappe Ronde van Saoedi-Arabië
Sprintklassement Ronde van Saoedi-Arabië
4e etappe Ronde van Hongarije
Veenendaal-Veenendaal Classic
2e etappe Ronde van Slovenië
3e etappe Ronde van Frankrijk
2e etappe Arctic Race of Norway
2023 - 6 zeges
1e etappe Ronde van Saoedi-Arabië
Puntenklassement Ronde van Saoedi-Arabië
5e etappe Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten
1e etappe Ronde van Hongarije
Veenendaal-Veenendaal Classic
1e en 2e etappe Ronde van Slovenië
2024 - 5 zeges
Clàssica Comunitat Valenciana
Ronde van Limburg
1e etappe Ronde van Slovenië
  Nederlands kampioen op de weg, elite
6e etappe Ronde van Frankrijk
Totaal = 80 zeges

Resultaten in voornaamste wedstrijden

bewerken
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2015
2016 160e  
2017 156e (1) 
2018 opgave (2) 
2019 145e (1) 
2020
2021 opgave  
2022 117e (1) 
2023 137e  
2024 135e (1) 
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Parijs-Tours Kuurne-Brussel-Kuurne EuroEyes Cyclassics WK op de weg Wereld­ranglijsten
2015 opgave opgave opgave 156e (UWR)
2016 4e 6e 37e 105e (UWT) 31e (UWR)
2017 80e 47e 19e 18e   ↑ 60e (UWT) 44e (UWR)
2018 93e 44e 80e   ↑ 97e (UWT) 54e (UWR)
2019 78e 4e 28e (UWR)
2020 411e (UWR)
2021 80e 206e (UWR)
2022 opgave 36e (UWR)
2023 44e 56e (UWR)
2024 9e
Resultaten in kleinere rondes
Jaar Ronde van Dubai Ronde van Valencia Ronde van de Algarve Parijs-Nice Ronde van Noorwegen Ronde van Slovenië Ronde van Californië Ronde van Yorkshire Ster ZLM Toer Ronde van Groot-Brittannië BinckBank Tour Ronde van Guangxi
2016 160e (1) 111e 99e 55e (1) 45e (1)   61e (1)   26e (1)
2017 2e   DNF 116e 64 (2) 66e (1) 77e (2)   DNF (1) 77e 40e (1)
2018 2e (1) 124e (2) DNF (1) DNF (3) 114e (1) DNF 91e (1)
2019 114e (1) 118e (1) DNF (2) 7e (2)   67e (3) DNF
2020 128e (2)
2021
2022 DNF 76e (1)
2023 DNF (2) 76e
2024 opgave 112e (1) opgave

Ploegen

bewerken

Zie ook

bewerken
Voorganger:
Niki Terpstra
2015
  Nederlands kampioen wielrennen
Dylan Groenewegen
2016
Opvolger:
Ramon Sinkeldam
2017