Bright Star

film van Jane Campion

Bright Star is een romantische filmtragedie, gebaseerd op de laatste drie levensjaren van de dichter John Keats. De titel verwijst naar een sonnet van Keats, Bright star, would I were stedfast as thou art.

Bright Star
Regie Jane Campion
Producent Jan Chapman
Caroline Hewitt
Scenario Jane Campion
Hoofdrollen Ben Whishaw
Abbie Cornish
Paul Schneider
Kerry Fox
Thomas Sangster
Montage Alexandre de Franceschi
Cinematografie Greig Fraser
Distributie Apparition
Pathé Distribution
Première 15 mei 2009
Genre Drama
Speelduur 119 minuten
Taal Engels
Land Verenigd Koninkrijk
Officiële website
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

De hoofdrollen worden gespeeld door Ben Whishaw als Keats en Abbie Cornish als zijn muze Fanny Brawne. De regisseur was de Nieuw-Zeelandse Jane Campion, die tevens het script schreef..

De film werd vertoond op het filmfestival van Cannes op 15 mei 2009, en kreeg een nominatie voor de Gouden Palm.

Verhaal

bewerken

Gedurende een periode van 3 jaar, heeft Keats een geheime liefdesrelatie met zijn buurmeisje, Fanny Brawne. Een huwelijk zit er niet in, omdat Keats onvoldoende geld heeft om een vrouw zoals zij is te onderhouden.

De film concentreert zich vooral op het leven van Fanny, die zich bezighoudt met borduren, haar eigen kleding maakt en zich vermaakt met haar kleine zusje en broertje. Eerst een oppervlakkig meisje dat van dansen en flirten houdt, verdiept ze zich in moeilijke poëzie.

Tijdens de film overlijdt de broer van Keats aan tuberculose.

Aan het eind van de film wordt Keats ernstig ziek, en hij sterft in Rome, ver weg van zijn geliefde. Het drama eindigt met het verdriet van Fanny, die altijd vrijgezel blijft. (In werkelijkheid trouwde Fanny en kreeg ze drie kinderen)

De liefde van Keats en Fanny blijft platonisch, door de kuisheid die de 19de eeuw vereiste van dames uit betere kringen.

Alle fraaie kostuums van Fanny komen in de film goed in beeld, en geven een idee van de mode uit die tijd.

Recensies[1] zijn lovend over de cameravoering in de film, waarmee de liefde en de dramatiek uit de gedichten van Keats in sfeerbeelden wordt omgezet. De film valt op door weinig gebruik van muziek. De beelden en dialogen zijn vaak lang uitgesponnen en kunnen bij sommige kijkers een gevoel van langdradigheid opwekken.

Rolverdeling

bewerken

Achtergrond

bewerken

Het Hyde House en een landhuis in Hyde deden in de film dienst als vervanging voor het Keats House in Hampstead. Campion vond dat het Keats House zelf te klein was voor de opnames.[2]

Enkele van de opnames vonden plaats in de Elstree Studios.[3]

bewerken