Australisch voetbalelftal (mannen)

voetbalteam uit Australië

Het Australisch voetbalelftal is een team van voetballers dat Australië vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden.

Australië
Vlag van Australië
Bijnaam The Socceroos
Kledingsponsor Nike
FIFA-ranglijst 23 Gestegen 1 (20 juni 2024)
Hoogste ranking 14e (sep 2009)
Laagste ranking 102e (nov 2014)
Associatie FFA
Bondscoach Vlag van Australië Tony Popovic
Meeste interlands Mark Schwarzer (109)
Topscorer Tim Cahill (50)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 3–1 Australië Vlag van Australië
(Dunedin, Nieuw-Zeeland; 17 juni 1922)
Grootste overwinning:
Vlag van Australië Australië 31–0 Amerikaans-Samoa Vlag van Amerikaans-Samoa
(Coffs Harbour, Australië; 11 april 2001)
Grootste nederlaag:
Vlag van Australië Australië 0–8 Zuid-Afrika Vlag van Zuid-Afrika
(Adelaide, Australië; 17 september 1955)
Wereldkampioenschap
Optredens 6 (eerste keer: 1974)
Beste resultaat Achtste finale (2006, 2022)
Azië Cup (vanaf 2006)
Optredens 3 (eerste keer: 2007)
Beste resultaat Winnaar (2015)
Oceanië Cup (tot 2006)
Optredens 6 (eerste keer: 1980)
Beste resultaat Winnaar (1980, 1996, 2000,
2004)
FIFA Confederations Cup
Optredens 3 (eerste keer: 1997)
Beste resultaat Tweede plaats (1997)
Thuis
Uit

Australië was lid van de Oceanische voetbalbond OFC van 1966 tot en met 2005. Per 1 januari 2006 is Australië toegetreden tot de Aziatische voetbalbond AFC.

Australië was meestal oppermachtig in Oceanië door de geringe tegenstand van de overige landen in die regio. Door over te stappen naar de Aziatische bond gaan ze meerdere wedstrijden op hoger niveau spelen en naar verwachting stijgt daardoor ook het Australisch spelniveau. Dit moet leiden tot meer financiële mogelijkheden en vaker plaatsing voor het wereldkampioenschap.

Australië speelde op 22 februari 2006 zijn eerste officiële wedstrijd als AFC-lid uit tegen Bahrein en won met 3–1. Dit was een kwalificatiewedstrijd voor de Azië Cup 2007. Bij de eerste deelname aan het Aziatisch toernooi bereikte Australië de kwartfinale tegen Japan. Hierin werd na strafschoppen verloren. In 2015 werd in de finale Zuid-Korea in eigen land verslagen.

Het land won vier keer de Oceanië Cup en één keer de Azië Cup. In 1997 behaalde het de tweede plaats tijdens de FIFA Confederations Cup.

Deelname aan internationale toernooien

bewerken

Het Australisch voetbalelftal nam in 1965 voor het eerst deel aan het kwalificatietoernooi voor het Wereldkampioenschap voetbal 1966. Op 21 november speelde het land in Phnom Penh (Cambodja) tegen Noord-Korea. De wedstrijd werd verloren met 1–6. De enige goal voor Australië werd gemaakt door Les Scheinflug, die in de 70e minuut een strafschop binnenschoot. Ook de return drie dagen later werd verloren waardoor Australië niet naar het WK mocht. Zij plaatsten zich acht jaar later wel voor het WK van 1974. In de Finaleronde moesten drie wedstrijden tegen Zuid-Korea worden gespeeld. Na twee gelijke spelen werd de derde in Hongkong gewonnen met 1–0 waardoor voor de eerste mocht worden deelgenomen aan een WK-voetbal. Op dat eindtoernooi strandde het in de groepsfase. Zowel de eerste wedstrijd tegen Oost-Duitsland 0–2 als de tweede tegen West-Duitsland 0–3 ging verloren. In de afsluitende wedstrijd tegen Chili werd nog een punt gepakt 0–0, maar dat was onvoldoende voor de volgende ronde. Tussen 1974 en 2006 plaatste het land zich nooit voor een WK, maar daar kwam in 2006 verandering in. Driemaal achter elkaar plaatste Australië zich voor het hoofdtoernooi. Eén keer bereikte het de achtste finale. In 2006 werd in poule F eerst Japan met 3–1 verslagen. Van Brazilië (0–2) werd weliswaar verloren maar door het gelijke spel tegen Kroatië (2–2) werden de Australiërs toch tweede. In de achtste finale bleef het tot in de blessuretijd 0–0 tegen Italië. In de 95e minuut scoorde Francesco Totti echter de 1–0 uit een penalty.

Wereldkampioenschap

bewerken
Wereldkampioenschap voetbal overzicht[1]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  1966 Niet gekwalificeerd
  1970 Niet gekwalificeerd
  1974 Groepsfase 3 0 1 2 0 5 (Kwal.)
  1978 Niet gekwalificeerd
  1982 Niet gekwalificeerd
  1986 Niet gekwalificeerd
  1990 Niet gekwalificeerd
  1994 Niet gekwalificeerd
  1998 Niet gekwalificeerd
   2002 Niet gekwalificeerd
  2006 Achtste finale 4 1 1 2 5 6 (Kwal.)
  2010 Groepsfase 3 1 1 1 3 6 (Kwal.)
  2014 Groepsfase 3 0 0 3 3 9 (Kwal.)
  2018 Groepsfase 3 0 1 2 2 5 (Kwal.)
  2022 Achtste finale 4 2 0 2 4 6 (Kwal.)
    2026 Kwalificatie nog niet begonnen
Totaal 6 keer 20 4 4 12 17 37

FIFA Confederations Cup

bewerken
FIFA Confederations Cup overzicht[2]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  1997 Tweede 5 2 1 2 4 8
  1999 Geen deelname
    2001 Derde 5 3 0 2 4 2
  2003 Geen deelname
  2005 Groepsfase 3 0 0 3 5 10
20092013 Geen deelname
  2017 Groepsfase 3 0 2 1 4 5
Totaal 4/9 16 5 3 8 17 25

Oceanië Cup

bewerken

Australië was tot en met 2005 lid van de OFC en speelde daarom mee met het Oceanisch kampioenschap voetbal. Iedere deelname werd de finale bereikt (6 keer). In totaal won Australië het toernooi 4 keer. In 1980 (4−2) en 1996 (5−0) werd Tahiti in de finale verslagen. In 2000 werd Nieuw-Zeeland verslagen (2–0), In 2004 won Australië met 6–0 van de Salomonseilanden. Dat zou gelijk het laatste toernooi zijn omdat Australië overstapte naar de Aziatische voetbalbond.

Oceanië Cup overzicht[3]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  1980 Kampioen 4 4 0 0 24 4
1996 Kampioen 4 3 1 0 14 0
  1998 Tweede 4 3 0 1 23 3
  2000 Kampioen 4 4 0 0 26 0
  2002 Tweede 5 4 0 1 23 2
  2004 Kampioen 7 6 1 0 32 4
Totaal 4 keer 28 24 2 2 142 13

Australië is vanaf 2006 lid van de AFC en speelt in 2007 voor de eerste keer mee aan het Aziatisch voetbalkampioenschap. In groep A van dat toernooi wordt 1 wedstrijd gewonnen (Thailand, 4–0). Daarmee plaatst Australië zich voor de kwartfinale. In die kwartfinale speelt het land gelijk tegen Japan. De strafschoppenserie wordt echter door Japan gewonnen, waardoor dat land doorgaat naar de halve finale. Op het toernooi van 2011 wordt wederom verloren van Japan. Dit keer met 0–1 in de finale. Vier jaar later wint Australië het toernooi door in de finale Zuid-Korea met 2–1 te verslaan. De doelpunten voor Australië worden gemaakt door Massimo Luongo en James Troisi.

Aziatisch kampioenschap

bewerken
Azië Cup overzicht[4]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
     2007 Kwartfinale 4 1 2 1 7 5 (Kwal.)
  2011 Tweede 6 4 1 1 13 2 (Kwal.)
  2015 Kampioen 6 5 0 1 14 3
  2019 Kwartfinale 5 2 1 2 6 4 (Kwal.)
  2023 Kwartfinale 5 3 1 1 9 3 (Kwal.)

Oost-Aziatisch kampioenschap

bewerken
Oost-Azië Cup overzicht[5]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  2013 Vierde 3 0 1 2 5 7 (Kwal.)

WK 2006

bewerken
  Zie Australië op het wereldkampioenschap voetbal 2006 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 2005 wist Australië zich onder leiding van de Nederlandse trainer Guus Hiddink voor het eerst in 32 jaar te kwalificeren voor de WK-eindronde. In de beslissende play-off tegen Uruguay won de ploeg na strafschoppen. In Montevideo werd het 1-0 voor Uruguay, in Sydney 1-0 voor Australië. Voor het WK werd Australië ingedeeld in Groep F, samen met Japan, Brazilië en Kroatië.

Op 4 juni 2006 speelde Australië ter voorbereiding op het WK een vriendschappelijke wedstrijd tegen Nederland in Stadion Feijenoord in Rotterdam. Dat oefenduel eindigde in een gelijkspel (1-1).

Op 12 juni nam Australië het in de eerste WK-wedstrijd op tegen Japan. In deze wedstrijd stond Australië tot vijf minuten voor tijd met 0-1 achter, maar door twee doelpunten van Tim Cahill en een van John Aloisi (die beiden in de tweede helft waren ingevallen) wisten de Socceroos de score naar 3-1 om te buigen. Op 18 juni nam Australië het op tegen Brazilië in de Allianz Arena te München. Dit duel werd na een bittere strijd met 0-2 verloren door doelpunten van Adriano en invaller Fred. Op 22 juni nam Australië het op tegen Kroatië. In het Gottlieb Daimlerstadion te Stuttgart werd het 2-2. Hierdoor was Australië verzekerd van een plek in de tweede ronde.

In de achtste finale was Italië, de latere winnaar van het WK, de tegenstander. In deze wedstrijd bleef het lang 0-0 en de Italianen kwamen in de vijftigste minuut met tien man te staan na een rode kaart van verdediger Marco Materazzi. Vanaf dat moment moest Australië het spel maken en kwam het tot een aantal kansen. Het bleef echter 0-0 tot de 93ste minuut, toen Italië een dubieuze strafschop toegewezen kreeg van de scheidsrechter Luis Medina Cantalejo. Deze penalty werd benut door Francesco Totti, waardoor Australië was uitgeschakeld.

Interlands

bewerken
  Zie Interlands Australisch voetbalelftal 2020-2029 voor de meest actuele gespeelde en komende interlands van Australië.

FIFA-wereldranglijst[6]

bewerken
1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021
  49   58   51   50   35   39   89   73   48   50   82   58   48   39   48   28   21   26   23   36   58   100   57   47   38   41   42   41   35

Topscorers

bewerken

Per 4 december 2022 (na de uitschakeling in het WK 2022 door Argentinië}

Speler Carrière Goals Interlands Moyenne
1 Tim Cahill 2004-2018 50 108 0,46
2 Damian Mori 1992-2002 29 45 0.64
3 Archie Thompson 2001-2013 28 54 0,52
4 John Aloisi 1993-2008 27 55 0,49
5 John Kosmina 1977-1988 25 60 0,42
Attila Abonyi 1967-1977 25 61 0,41
7 David Zdrilic 1997-2010 20 31 0,65
Mile Jedinak 2008-2018 20 79 0,25
Brett Emerton 1998-2012 20 95 0,21
10 Graham Arnold 1985-1997 19 56 0,34


Huidige selectie

bewerken

De volgende spelers werden opgenomen in de selectie voor het WK 2022.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met de wedstrijd tegen   Nieuw-Zeeland op 25 september 2022.

Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
Mathew Ryan   75 0   FC Kopenhagen
Andrew Redmayne 4 0   Sydney FC
Danny Vukovic 4 0   Central Coast Mariners
Verdediging
Aziz Behich 53 2   Dundee United
Milos Degenek 38 1   Columbus Crew
Bailey Wright 27 2   Sunderland
Fran Karačić 10 1   Brescia
Harry Souttar 10 6   Stoke City
Nathaniel Atkinson 5 0   Heart of Midlothian
Joel King 4 0   Odense BK
Kye Rowles 3 0   Heart of Midlothian
Thomas Deng 2 0   Albirex Niigata
Middenveld
Aaron Mooy 53 7   Celtic
Jackson Irvine 49 7   FC St. Pauli
Ajdin Hrustić 20 3   Hellas Verona
Riley McGree 11 1   Middlesbrough
Keanu Baccus 3 0   St. Mirren
Cameron Devlin 1 0   Heart of Midlothian
Aanval
Mathew Leckie 73 13   Melbourne City
Awer Mabil 29 8   Cádiz
Jamie Maclaren 26 8   Melbourne City
Mitchell Duke 21 8   Fagiano Okayama
Martin Boyle 19 5   Hibernian
Craig Goodwin 10 1   Adelaide United
Jason Cummings 1 1   Central Coast Mariners
Garang Kuol 1 0   Central Coast Mariners

Bondscoaches

bewerken
  • Bijgewerkt tot en met de oefenwedstrijd tegen   Griekenland (1–2) op 7 juni 2016.
Naam Van Tot Interlands W G V
  Gillespi, N N Gillespi 1947 1947
  Langridge, Tom Tom Langridge 1947 1947
  Jack, Tom Tom Jack 1950 1950
  Brophy, Harry Harry Brophy 1954 1955
  Marston, Joe Joe Marston 1958 1958
  Jelisavcic, Tiko Tiko Jelisavcic 1965 1965 6 3 0 3
  Vengloš, Jozef Jozef Vengloš 1965 1967 7 4 1 2
  Vlatsis, Joe Joe Vlatsis 1967 1969 23 13 7 3
  Rasic, Ralé Ralé Rasic 1970 1974 31 16 9 6
  Green, Brian Brian Green 1976 1976 2 2 0 0
  Shoulder, Jim Jim Shoulder 1976 1978 25 10 7 8
  Gutendorf, Rudi Rudi Gutendorf 1979 1981 18 3 8 7
  Scheinflug, Les Les Scheinflug 1981 1983 12 8 1 3
  Arok, Frank Frank Arok 1983 1989 46 21 14 11
  Scheinflug, Les Les Scheinflug (interim) 1983 1983 4 3 0 1
  Scheinflug, Les Les Scheinflug (interim) 1990 1990 1 1 0 0
  Thomson, Eddie Eddie Thomson 1990 1996 56 26 11 19
  Scheinflug, Les Les Scheinflug (interim) 1992 1992 3 2 1 0
  Fernandez, Vic Vic Fernandez (interim) 1992 1992 2 1 0 1
  Scheinflug, Les Les Scheinflug (interim) 1994 1994 1 1 0 0
  Blanco, Raul Raul Blanco (interim) 1996 1996 2 2 0 0
  Venables, Terry Terry Venables 1997 1998 23 15 3 5
  Blanco, Raul Raul Blanco (interim) 1998 1999 5 3 1 1
  Farina, Frank Frank Farina 1999 2005 58 34 9 15
  Hiddink, Guus Guus Hiddink 2005 2006 12 7 2 3
  Arnold, Graham Graham Arnold (interim) 2006 2007 15 6 4 5
  Baan, Rob Rob Baan (interim) 2007 2007 1 1 0 0
  Verbeek, Pim Pim Verbeek 2007 2010 33 18 9 6
  Berger, Han Han Berger (interim) 2010 2010 1 0 0 1
  Osieck, Holger Holger Osieck 2010 2013 43 23 10 11
  Vidmar, Aurelio Aurelio Vidmar (interim) 2013 2013 1 1 0 0
  Postecoglou, Ange Ange Postecoglou 2013 heden 31 15 4 12
  Graham Arnold 2024 - - - -
  Tony Popovic 2024 heden - - - -

Bekende (ex-)spelers

bewerken
  Zie Lijst van spelers van het Australische voetbalelftal voor een overzicht van spelers met minimaal dertig interlands

John Aloisi
Graham Arnold
Mark Bresciano
Tim Cahill
David Carney
Scott Chipperfield
Jason Čulina
Brett Emerton

Frank Farina
Vince Grella
Željko Kalac
Joshua Kennedy
Harry Kewell
Edi Krnčević
Stan Lazaridis
Ljubo Milićević

Craig Moore
Kevin Muscat
Lucas Neill
Paul Okon
Tony Popović
Mark Schwarzer
Josip Skoko
Matthew Špiranović

Mile Sterjovski
Archie Thompson
Tony Vidmar
Mark Viduka
Luke Wilkshire
Ruben Zadkovich
Nedijeljko Zelić
David Zdrilić

  • Tim Cahill is de eerste speler die een doelpunt voor Australië maakte tijdens een WK-eindronde. Dit gebeurde bij het WK van 2006 in het duel tegen Japan, dat met 3–1 werd gewonnen.
  • Australië heeft het record in handen van de grootste overwinning in het internationaal voetbal. Op 11 april 2001 versloeg het Amerikaans-Samoa met 31-0, in Coffs Harbour. In deze wedstrijd scoorde Archie Thompson dertien keer, wat ook een record is.

Selecties

bewerken

Wereldkampioenschap

bewerken
Selectie van Australië tijdens het   Wereldkampioenschap 2006
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Mark Schwarzer   Middlesbrough
12 Ante Čović   Hammarby IF
18 Zeljko Kalac   AC Milan
Verdediging
2 Lucas Neill   Blackburn Rovers
3 Craig Moore   Newcastle United
6 Tony Popovic   Crystal Palace
16 Michael Beauchamp   Central Coast Mariners
20 Luke Wilkshire   Bristol City
22 Mark Milligan   Sydney FC
Middenveld
5 Jason Čulina   PSV Eindhoven
7 Brett Emerton   Blackburn Rovers
8 Josip Skoko   Stoke City
10 Harry Kewell   Liverpool
11 Stan Lazaridis   Birmingham City
13 Vince Grella   Parma FC
14 Scott Chipperfield   FC Basel
21 Mile Sterjovski   FC Basel
23 Mark Bresciano   Parma FC
Aanval
4 Tim Cahill   Everton
9 Mark Viduka   Middlesbrough
15 John Aloisi   CD Alavés
17 Archie Thompson   PSV Eindhoven
19 Joshua Kennedy   Dynamo Dresden
Bondscoach:   Guus Hiddink
Selectie van Australië tijdens het   Wereldkampioenschap 2014
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Mathew Ryan   Club Brugge KV
12 Mitchell Langerak   Borussia Dortmund
18 Eugene Galekovic   Adelaide United
Verdediging
2 Ivan Franjić   Brisbane Roar
3 Jason Davidson   Heracles Almelo
6 Matthew Špiranović   Western Sydney W.
8 Bailey Wright   Preston North End
19 Ryan McGowan   Shandong Luneng
22 Alex Wilkinson   Jeonbuk FC
Middenveld
5 Mark Milligan   Melbourne Victory
10 Ben Halloran   Fortuna Düsseldorf
13 Oliver Bozanić   FC Luzern
14 James Troisi   Melbourne Victory
15 Mile Jedinak   Crystal Palace
16 James Holland   Austria Wien
17 Matt McKay   Brisbane Roar
20 Dario Vidošić   FC Sion
21 Massimo Luongo   Swindon Town
23 Mark Bresciano   Al-Gharafa
Aanval
4 Tim Cahill   New York Red Bulls
7 Mathew Leckie   FSV Frankfurt
9 Adam Taggart   Newcastle United Jets
11 Tommy Oar   FC Utrecht
Bondscoach:   Ange Postecoglou

FIFA Confederations Cup

bewerken
Selectie van Australië tijdens het   FIFA Confederations Cup 2017
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Mathew Ryan   KRC Genk
12 Mitchell Langerak   VfB Stuttgart
18 Danny Vukovic   Sydney FC
Verdediging
2 Milos Degenek   Yokohama F. Marinos
3 Alex Gersbach   Rosenborg BK
5 Mark Milligan   Baniyas SC
6 Dylan McGowan   Adelaide United
8 Bailey Wright   Bristol City
16 Aziz Behich   Bursaspor
19 Ryan McGowan   Guizhou Zhicheng
20 Trent Sainsbury   Internazionale
Middenveld
10 Robbie Kruse   Liaoning Hongyun
13 Aaron Mooy   Huddersfield Town
14 James Troisi   Melbourne Victory
15 James Jeggo   Sturm Graz
17 Ajdin Hrustić   FC Groningen
21 Massimo Luongo   Queens Park Rangers
22 Jackson Irvine   Burton Albion
23 Tom Rogić   Celtic FC
Aanval
4 Tim Cahill   Melbourne City
9 Tomi Jurić   FC Luzern
7 Mathew Leckie   FC Ingolstadt 04
11 Jamie Maclaren   Brisbane Roar
Bondscoach:   Ange Postecoglou